Esas No: 2019/5794
Karar No: 2022/1151
Karar Tarihi: 24.01.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/5794 Esas 2022/1151 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada, sanığın 15 yaşından küçük bir kızı evden kaçırdığı ve onu kendi evinde bir gün boyunca tuttuğu iddiasıyla yargılandığı belirtilmektedir. Mahkeme, içtihat olarak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına atıfta bulunarak, onbeş yaşından küçük olan mağdurenin kendi özgür iradesiyle serbestçe hareket etme hakkının olmadığına dikkat çekmiştir. Bu nedenle, mağdurun gösterdiği rıza hukuken geçerli sayılmamakta ve sanığın eylemi, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturmaktadır. Sanığın TCK'nın 234/3. maddesi gereğince beraat kararı verildiği ancak bu kararın yasaya aykırı olduğu ve mağdur vekilinin temyiz itirazlarının kabul edilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, kararın bozulması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
5237 sayılı TCK'nın 109/1,3-f maddesi - Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu
TCK'nın 234/3. maddesi - Beraat kararı verilemeyecek haller açıklandıktan sonra, beraat kararı verilemeyecek hal sonradan sabit olursa, mahkemece yeniden bir karar verilir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Oluşa ve dosya kapsamına göre; olay tarihinde 15 yaşından küçük olan mağdurenin sanık ile arkadaş olduğu ve evden kaçarak sanığın ailesi ikametine gidip bir gün orada kaldığı sanığın annesinin mağdurun yaşının küçük olduğunu anlamasıyla bir gün sonra mağduru annesine teslim ettiği olayda; dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 01.12.2015 tarihli 2014/14-198 Esas 2015/428 Karar, 17.02.2015 tarihli 2014/14-307 Esas 2015/8 sayılı Kararları nazara alındığında, onbeş yaşını tamamlamamış olan mağdurenin kendi özgür iradesi ile serbestçe hareket etme hakkı, niteliği itibariyle üzerinde mutlak surette tasarrufta bulunabileceği bir hak olmadığından, bu hakkının ihlaline yönelik olarak suça sanık tarafından gerçekleştirilen eylemle ilgili gösterdiği rıza hukuken geçerli sayılmadığından, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK.nın 109/1,3-f maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek sanığın TCK.nın 234/3. maddesi gereğince beraatine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, mağdur vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321 maddesi gereğince BOZULMASINA, 24.01.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
