Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/5202 Esas 2020/11199 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5202
Karar No: 2020/11199
Karar Tarihi: 09.11.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/5202 Esas 2020/11199 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara karşı yapılan temyiz itirazı sonucunda Daire tarafından incelenen dosya ve duruşma tutanaklarına göre, mala zarar verme suçundan verilen kararın yerinde görülmeyerek kabul edilmesine karar verilmiştir. Ancak hırsızlık suçundan verilen kararda, malın değerinin az olması nedeniyle ceza indirimi yapılmamış ve uzlaşma işlemi uygulanmamıştır. Bu nedenle, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 35. maddesi ile değiştirilen CMK'nın 254. maddesi uyarınca, uzlaşma işlemlerinin yapılmasının ardından sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmelidir. Ayrıca, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi gereğince, suçun işlendiği tarihte yürürlükte olan ve sonradan yürürlüğe giren kanunlar arasında fark varsa, failin lehine olan kanun uygulanmalıdır. Bu nedenle, hırsızlık suçuna ilişkin karar açıklanan nedenlerle bozulmuştur. Kanun maddeleri: 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 35. maddesi, CMK'nın 254. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi, 141. ve 145. maddeleri.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/5202 E. , 2020/11199 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı cezası, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan verilen karara karşı temyiz itirazının incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, katılan vekilinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun ve takdire dayalı bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen karara karşı temyiz itirazının incelenmesinde;
Dairemizin 10/12/2018 tarihli bozma ilamında da belirtildiği üzere hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de,
Sanıklar hakkında, suçun işleniş şekli ve özellikleri itibariyle ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 09/11/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.