MAHKEMESİ : Özalp Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 15/05/2013
NUMARASI : 2012/461-2013/227

Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı idare vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R –
Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece bilirkişi incelemeleri yaptırılmıştır. Alınan raporlar hüküm kurmaya yeterli değildir. Şöyle ki;
1) Kamulaştırma Kanununun 11/1-g maddesine göre arsa niteliğindeki taşınmazlara değer biçilirken dava konusu taşınmaz ile emsalin zaruret olmadıkça yakın bölgelerde ve benzer yüzölçümlü olması ve değerlendirme tarihine yakın satışların emsal alınması gerekir.
Dava konusu taşınmaz büyük yüz ölçümlü ve ilçe merkezine uzak mesafede Belde Belediyesi hudutlarında olmasına karşın, ilçe merkezinde olan ve küçük yüzölçümlü emsal taşınmazla karşılaştırılması inandırıcı görülmemiştir.
Dava konusu taşınmazın bulunduğu Sağmalı Beldesi ve civarında benzer yüzölçümlü ve değerlendirme tarihine yakın zamanlarda emsal satışların bulunması doğaldır.
Ayrıca; Özalp Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012-381,2013/201 karar sayılı dosyasında dava konusu taşınmazla aynı belde de bulunan taşınmaza yapılan inceleme sonucu Mart 2012 tarihinde 17,29-TL ve 5,12-TL değer biçilmiştir.
Bu durumda taraflara, dava konusu taşınmaza yakın bölgelerden ve yakın zaman içinde satışı yapılan benzer yüzölçümlü satışları bildirmeleri için imkan tanınması, lüzumu halinde resen emsal celbi yoluna gidilmesi ve bu emsallere göre değer biçilmesi için yeniden oluşturulacak bilirkişi kuruluyla keşif yapılarak taşınmaz ve emsal kabul edilen taşınmazların Arsa Metrekare Rayiç Bedeli Takdir Komisyonunca belirlenen emlak vergisine esas m2 değerleri getirtilip, taşınmazın emsal taşınmazlara üstünlük oranları da tartışılarak, sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,
2) El atılan ve yol haline dönüşen kısmın davacıların payı oranında tapusunun iptali ile terkinine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, tesciline de karar verilmiş olması,
3) Davalı idare harçtan muaf olduğu halde harçla sorumlu tutulması,
Doğru görülmemiştir.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.