4733 sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/3810 Esas 2017/10900 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3810
Karar No: 2017/10900
Karar Tarihi: 20.12.2017

4733 sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/3810 Esas 2017/10900 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçu nedeniyle verilen hükümden dolayı yapılan temyiz başvurusunu değerlendirmiştir. Temyiz başvurusunda;
1. Sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesi gerektiği hususunun gözetilmemesi,
2. Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan bir kişinin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
3. Verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
4. Mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK'nun 53. maddesinin 1. fıkrasında yazılı hak yoksunluğunun altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği hususunun gözetilmemesi,
nedenleri ile hükümden dört madde düzeltme yapılarak onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 4733 sayılı Kanun
- 5237 sayılı TCK'nun 51/7. ve 53. maddeleri
- 5275 sayılı Yasanın 106. maddesi
- 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi
- 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi

7. Ceza Dairesi 2015/3810 E. , 2017/10900 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük,erteleme,müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1- 5237 sayılı TCK.nun 51/7. maddesi gereğince sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmesi gerektiği hususunun gözetilmemesi
2- Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan ..."nin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmolunması,
3- 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4.ve 9., yine 18.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının yürürlükten kaldırılmış olması göz önüne alındığında , hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
4- TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında anılan maddenin l. fıkrasımn (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi gereğince,
1- Hükmün 11. fıkrasına "ertelenen cezanın" ibaresnden sonra gelmek üzere "kısmen veya" ibaresinin eklenmesi
2- Hükümden vekalet ücretine ilişkin kısmın çıkartılması,
3- Hükümden adli para cezasının hapse çevirileceği ihtarına ilişkin kısmın çıkarılmasına
4- Hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun. 53/l...3. madde fıkralarının (“e” bendi dışında) tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve diğer hususların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.12.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.