MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalının 01.01.2010 tarihli hizmet sözleşmesine istinaden kabin memuru olarak çalıştığını, sözleşmenin 31.12.2010"da sona ermesi gerekirken davalının hiçbir haklı sebep göstermeden, 06.08.2010 tarihinde önelsiz olarak sözleşmeyi fesh ettiğini ve sözleşmede fesih için bazı süreler ve cezai şart öngörüldüğünü ileri sürerek 3.500 EURO cezai şart ve 1000 EURO önel tazminatının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davacı şirkette 18.02.2008 tarihinde çalışmaya başladığını, sözleşmenin yenilenerek devam ettiğini ve belirsiz süreli hizmet sözleşmesine dönüştüğünü, ihbar tazminatı istenemeyeceğini, sözleşmeye tek taraflı cezai şart konulmasının hukuka aykırı olduğunu ve cezai şarta hükmedilmesi halinde fahiş olması nedeniyle tenkis edilmesi gerektiğini savunarak davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece, önel tazminatının reddine, cezai şart talebinin 1.000 EURO üzerinden kabulüne karar verilmiş; hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı taraflar arasında hizmet sözleşmesi imzalandığını ve davalının bu sözleşmeyi haklı sebep bildirmeden ve kararlaştırılan sürelere uymadan fesih ettiğini ileri sürerek eldeki davayı açmıştır. Davalı belirsiz süreli hizmet sözleşmesinde önel tazminatının istenemeyeceğini, sözleşmede tek taraflı cezai şart düzenlenemeyeceğini ve cezai şartın fahiş olduğunu savunmuştur. Mahkemece önel tazimatı talebinin reddine ve cezai şartın tenkis edilerek 1.000 EURO üzerinden kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında hizmet sözleşmesinin imzalanmış olduğu ve bu sözleşmenin yenilenerek belirsiz süreli hizmet sözleşmesine dönüştüğü tarafların ve mahkemenin kabulündedir. Taraflar arasında imzalanan hizmet sözleşmesinde davalı işveren lehine tek taraflı olarak cezai şart kabul edilmiştir. İşveren lehine tek taraflı cezai şart düzenlemesi geçersizdir. Mahkemece bu husus gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken cezai şartın B.K. 161/son maddesi gereğince tenkis edilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 06.05.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.