9. Hukuk Dairesi 2014/12120 E. , 2015/25540 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, resmi tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde garson olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının devamsızlık yapması üzerine iş aktinin sona erdiğini, tazminat ve alacak istemlerinin haksız olduğunu, zamanaşımı süresinin de dikkate alınması gerektiğini, işyerinde 19/06/2009 tarihinde fazla mesai uygulamasının başladığını ve karşılığının ödendiğini, savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin kıdem ve ihbar tazminatının ödenmesini gerektirir şekilde işveren tarafından feshedildiği, davacının imzasını da taşıyan belgeye göre, davalı işyerinde 01/05/2009 yılında fazla mesai uygulamasının başladığı ve tanık beyanlarına göre davacının haftalık 18 saat fazla çalışma yaptığı, karşılığının ödenmediği ayrıca davacının yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacakları da olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece, davacının en son aylık net 600,00 TL ücret + bahşiş ilavesiyle toplam brüt 1.590,00 TL ücretle çalıştığı kabul edilmiş olup davacının hak kazandığı fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının hesabında brüt 1590,00 TL ücret dikkat alınmalıdır. Ayrıca fazla çalışma ücreti hesabında, davacı bahsiş aldığı için fazla çalışmaların zamsız tutarı ödenmiş kabul edilmekle, saat ücretinin % 150 zamlı miktarına göre değil, sadece % 50 zam nispetine göre hesap yapılmalıdır.
Fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti hesabında brüt 1590,00 TL ücret yerine net 600,00 TL ücretin dikkate alınması hatalıdır.
3- Mahkemece, davalı işyerinde 01/05/2009 tarihinde fazla mesai uygulamasının başladığı kabul edilmiş ise de, dosyadaki deliller bu sonuca ulaşmada yeterli değildir.
Her ne kadar dosyada mevcut 19/06/2009 tarihli Gelir İdaresi Başkanlığınca düzenlenen belgede işyerinde 01/05/2009 tarihinde fazla çalışma yapılmaya başlandığı belirtilmiş ise de, dinlenen tanıklar fazla çalışma başlangıcı ile ilgili bir beyanda bulunmamıştır. Bu nedenle Mahkemece anılan belge tanıklara gösterilip beyanları alındıktan sonra fazla çalışma uygulamasının ne zaman başladığı belirlenmelidir.
4- Davacı, davalı işyerinde her gün 05.00-17.00 saatleri arasında çalışma yapıldığını ileri sürüp fazla çalışma ücreti istemiş ve Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının günde 12 saat çalışıp haftada 18 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir.
Davacı tanıkları ile davalı tanıklarından Eyüp Kodal davacının 15 günde 1 hafta tatili izni kullandığını söylemişlerdir. Bu beyanların haftalık fazla çalışma süresinin belirlenmesinde dikkate alınmaması da hatalıdır.
5- Hükmedilen alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi da hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.