Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7173 Esas 2019/243 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7173
Karar No: 2019/243
Karar Tarihi: 14.01.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7173 Esas 2019/243 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, çocuğu basit cinsel istismar suçundan Adana Ağır Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edilmiştir. Temyiz başvurusunda bulunan sanık müdafiileri, Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddedilmiştir. Ancak, karşı oyda, sanığın suçu sürekli olarak işlediği ve çocuğu cebirle istismar ettiği belirtilmiştir. Kanun maddesi olarak, sanığın suçunu 5237 sayılı TCK'nın 103/1-c.1. maddesi kapsamında değerlendirmek gerektiği ve ayrıca 103/4. maddeye göre cezalandırılması gerektiği vurgulanmıştır.
14. Ceza Dairesi         2018/7173 E.  ,  2019/243 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
    SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
    HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Adana Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 06.07.2017 tarih ve 2017/236 Esas, 2017/287 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi


    Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık müdafiileri tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi.
    Sanığa 5271 sayılı CMK"nın 150/3. maddesi gereğince tayin edilen müdafiinin temyiz dilekçesi ibrazından önce, sanığın vekaletnameli müdafii belirlemesi nedeniyle, baro tarafından tayin edilen müdafiinin görevi sona erdiği ve temyize hakkı bulunmadığı anlaşıldığından incelemenin vekaletnameli müdafiinin temyiziyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Olay günü sanığın, evine doğru yürümekte olan mağdurun yanına geldikten sonra mağdura sarılarak koluyla boğazını tutması, yanaklarından ve dudağından öpüp, dilini mağdurun ağzının içine uzatması ve sonrasında mağdurun yanından ayrılması şeklinde gerçekleşen olayda; mevcut haliyle, sanığın eyleminin ani ve kesintili şekilde gerçekleşip, süreklilik arz etmemesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığı gözetilerek, ilk derece mahkemesince 5237 sayılı TCK"nın 103/1-c.2. maddesine göre cezalandırılması yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun basit cinsel istismarı kabul edilerek aynı Kanunun 103/1-c.1. maddesi ile uygulama yapılması karşısında hükmün bozulması gerekirken, yazılı şekilde anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi,
    Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi"nin 12.04.2018 gün ve 2017/2488 Esas, 2018/565 Karar sayılı vaki istinaf başvurularının esastan reddine dair kurulan hükmün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, 14.01.2019 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.

    (Karşı Oy)




    KARŞI OY

    Mahkemenin oluşa uygun kabulüne göre, sanığın mağdura sarılarak koluyla boğazını tutması, yanaklarından ve dudağından öpüp, dilini mağdurun ağzının içine uzatması ve sonrasında mağdurun yanından ayrılması şeklindeki eyleminin ani ve kesintili olmayıp süreklilik arz ettiği, bu nedenle eylemin sarkıntılık suçunu aşarak 5237 sayılı TCK"nın 103/1-c.1. maddesinde düzenlenen çocuğun basit cinsel istismarı suçu kapsamında kaldığı, ayrıca sanığın, eylemini on beş yaşından küçük mağdura cebirle gerçekleştirdiğinden ilk derece mahkemesince 5237 sayılı TCK"nın 103/4. maddesinin uygulanmaması eleştirilerek hükmün onanması gerektiği kanaatinde olduğumdan sayın çoğunluğun bozma kararına iştirak etmemekteyim.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.