Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/15374 Esas 2016/7886 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/15374
Karar No: 2016/7886
Karar Tarihi: 11.05.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/15374 Esas 2016/7886 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar veren yerel mahkeme hükümlerini tetkik ederek, sanık ...\"ın temyiz isteminin reddine karar vermiştir. Diğer sanıkların temyiz itirazları ise reddedilerek, hüküm kısmen uygun görülmüştür. Kararda, sanık ...\"ın yokluğunda verilen hükmün tebligatının usulsüz olduğu belirtilmiştir. Sanıkların suça doğrudan katılmalarına rağmen, ceza türlerinin ve sürelerinin yanlış belirlendiği vurgulanmıştır. Sonuç olarak, hüküm kısmen onaylanmıştır ve TCK'nin 37/1. maddesi yerine 39. maddesi uygulanmıştır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 2015/85 sayılı kararı gereğince TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline dikkat çekilmiştir. Kullanılan kanun maddeleri: CMUK'nun 310/1-2, 317, Tebligat Kanunu'nun 21, 35, 7201 sayılı Tebligat Kanunu, TCK'nin 37/1, 39, 5237 sayılı Yasa'nın 58/6-7, Anayasa Mahkemesi'nin 2015/85 sayılı kararı.

22. Ceza Dairesi 2015/15374 E. , 2016/7886 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-) Sanık ..."ın temyiz isteminin incelenmesinde:
Yokluğunda verilip 16/10/2012 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü 1412 sayılı CMUK"nun 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 23/11/2012 tarihinde temyiz eden sanık ..."ın temyiz isteminin aynı kanunun 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
II-) Sanıklar ... ve ..."un temyiz isteminin incelenmesinde:

Sanık ..."un yokluğunda verilen hükmün, tebligatta mernis adresi olduğu yazılan adrese gönderilerek Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre sanığa tebliğ edildiğinin tebligata yazıldığı, ancak tebligatın bu maddenin birinci ve ikinci fıkralarında yazılı zorunlu işlemler yerine getirilmeksizin düzenlendiği, sanığın bildirdiği son adresin ise farklı bir adres olduğu ve bu adrese herhangi bir tebligat yapılmadığı anlaşılmakla, sanığa yapılan tebligatın, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 35. ve 21. maddeleri uyarınca usulsüz olduğu belirlenerek, temyizin süresinde olduğunun kabülüyle yapılan incelemede;
Sanık ..."un diğer sanıklarla birlikte fikir ve eylem birliği içinde, önceden aldıkları karar doğrultusunda yaptıkları görev paylaşımı gereği araç kiralayıp çalınan eşyayı satmaya çalışarak suça doğrudan katıldığı halde, hakkında kurulan hükümde TCK"nin 37/1. maddesi yerine aynı Kanunun 39. maddesinin uygulanarak eksik cezaya hükmolunması, sanıklar ... ve ..."un tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğu halde haklarında 5237 sayılı Yasanın 58/6-7. maddesi ile uygulama yapılmaması, karşı temyiz olmadığından bozma nedenleri yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık ... ... ve ..."un temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, hükmün isteme kısmen uygun olarak ONANMASINA, 11/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.