Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/542 Esas 2020/1739 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından; tazminatların miktarı ve yoksulluk nafakası talebinin reddi yönünden, davacı-karşı davalı erkek tarafından ise katılma yoluyla kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki sebebine dayalı olarak görülen karşıklı boşanma davasında yerel mahkemece, davacı-karşı davalı erkeğin sadakatsiz olduğu, eşine fiziksel şiddet uyguladığı ve evi terk ettiği, boşanmaya neden olan olaylarda tam kusurlu olduğu gerekçesiyle asıl davanın reddine, karşı davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, davalı-karşı davacı kadın yararına tazminatlara ve nafakalara hükmedilmiştir. Bu karara karşı davacı-karşı davalı erkek tarafından her iki dava, davalı-karşı davacı kadın tarafından ise tazminatların ve nafakaların miktarları yönlerinden istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. İstinaf incelemesi yapan bölge adliye mahkemesince, erkeğin sadakatsizliğinden sonra tarafların barıştığı, bu nedenle davacı-karşı davalı erkeğe sadakatsizlik kusurunun yüklenemeyeceği, barışmadan sonra ise davacı-karşı davalı erkeğin güven sarsıcı davranışta bulunduğu, davalı-karşı davacı kadının boşanmakla yoksulluğa düşmeyeceği gerekçesiyle kadının tüm, davacı-karşı davalı erkeğin sair istinaf taleplerinin esastan reddine, yoksulluk nafakasının reddine ve erkeğin kusura yönelik istinaf talebinin ilk derece mahkemesi kararının gerekçesi değiştirilmek suretiyle reddine karar verilmiştir. Bölge adliye mahkemesi kararının gerekçesinde, davacı-karşı davalı erkeğin kusura yönelik talebini kabul ettiği halde hüküm sonucunda reddine karar verilmesi hüküm gerekçe arasında çelişki yarattığı gibi, hüküm fıkrası kendi içinde de çelişkilidir. Gerekçe ve hüküm arasında yaratılan bu çelişki tek başına bozma sebebi oluşturduğundan, hükmün münhasıran bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 02.03.2020 (Pzt.)