MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Taraflar arasındaki, ilave tediye ile ikramiye alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı sebeplerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 08.11.2016 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına kimse gelmedi, karşı taraf adına vekili Avukat ... geldi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, asıl davada, müvekkili işçinin ilave tediye ve ikramiye alacaklarının, birleşen davada ise, ikramiye alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyma kararı verilerek yapılan yargılama sonucunda, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle asıl davanın kısmen kabulüne, birleşen davanın ise kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosya kapsamına göre, işyerinde üç ayda bir olmak üzere bir aylık ücret tutarında ikramiye ya da prim adı altında ödeme yapıldığı, söz konusu ödemenin işyeri uygulaması haline geldiği, bu uygulamanın işveren tarafından iç genelge ile 01.10.2007 tarihinde yürürlükten kaldırıldığı, davacı işçinin belirtili tarih itibariyle 4857 sayılı İş Kanunu"nun 22. maddesi uyarınca muvafakatının alınmadığı anlaşılmaktadır. Ancak, taraflar arasında 01.07.2008 tarihinde yürürlüğe giren yeni bir iş sözleşmesi imzalanmış olup, söz konusu sözleşmede ücret miktarı düzenlenmiş, ayrıca davacının sözleşmede yazılı ücret dışında herhangi bir ücret talep edemeyeceği kabul edilmiştir. Her ne kadar söz konusu sözleşme, bozmadan sonraki yargılamada dosyaya sunulmuş ise de, hakkı kısmen veya tamamen ortadan kaldırabilecek nitelikteki savunmanın ve buna ilişkin belgelerin her aşamada ileri sürülebilmesi mümkündür. Bu halde, davacının ikramiye alacağının 01.07.2008 tarihine kadar hesaplanması gerekmektedir. Mahkemece, bu yönün nazara alınmadan 01.07.2008 tarihinden sonraki dönemin hesaplamalara dahil edilmesi hatalı olmuştur.
Diğer taraftan, mahkemece alınan 16.03.2016 tarihli ek bilirkişi raporunda, önceki kök ve ek bilirkişi raporundan farklı olarak, 10.05.2007 tarihinde işçiye ödenen 1.127,00 TL tutarındaki miktar ikramiye alacağından mahsup edilmiştir. Mahkemece, 16.03.2016 tarihli ek bilirkişi raporunda uygulanan mahsuba itibar edilmeme sebebinin karar gerekçesinde açıklanmaması hatalı olmuştur. Bu yön üzerinde durularak, mahsup işlemi değerlendirilmelidir.
3-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297/2. maddesi uyarınca, hükmün sonuç kısmında, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Mahkemece, hüküm sonucunda alacaklara işletilecek faizin başlangıç tarihi olarak gösterilen "ödenmesi gereken tarihlerden" şeklinde ifadeler, açık olmayıp, infazda tereddüte yol açacak niteliktedir.
Davalı tarafın temerrüte düşürülmediği ve davaların ıslah edilmediği nazara alınarak, ikramiye alacağı bakımından, dava tarihinden itibaren (dava ve birleşen dava ayrımı yapılarak) faize hükmedilmelidir.
İlave tediye alacağı bakımından ise, 6772 sayılı Kanun’un 4. maddesine göre, ilave tediye alacağının ödeme zamanını, Bakanlar Kurulu belirler. Bakanlar Kurulu’nun kararı ile ilave tediye alacağı muaccel hale gelir. Ödeme zamanı taraflarca kararlaştırılmadığında, gerek mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 101. maddesi uyarınca, gerekse de yürürlükteki 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 117. maddesi uyarınca, temerrüt için alacaklının ihtarına gerek vardır. Bu halde, dava konusu ilave tediye alacağı için de, dava tarihinden itibaren faize hükmedilmelidir.
Yukarıda yazılı sebeplerden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.11.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.