Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85, 22/3, 62, 50/4-1-a ve 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında TCK’nın 85. maddesi uyarınca tespit edilen temel cezadan TCK 22/3 uyarınca 1/2 oranında artırım yapıldığı halde, sehven indirim yazılması hususu, mahallinde düzeltilebilir maddi hatta olarak değerlendirilmiştir.
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu ölmesine neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan bir miktar daha uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın ve mahalli Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü sanığın beyanına göre ...ün kendisini arayarak 3 tekerli motosikletinin arıza yaptığını yolda kaldığını söylediği, kendisinin yanına giderek motorun kayışını taktığı, önlü arkalı ilerledikleri, bir müddet sonra motor kayışının yeniden çıktığı, bunun üzerine ...’ın halatla kendisini çekmesini istediği, çekme halatının bir ucunu sevk ve idaresindeki aracın bagaj kısmına diğer ucunu da motorun ön kısmına bağladığı, bir müddet 20-25 km hızla ilerledikten sonra motorun devrildiği, kaza nedeniyle ...ün öldüğü, mahkemece kazanın meydana gelmesinde sanığın ağır kusurlu olduğunun kabul edildiği olayda; bilinçli taksirle hareket etmeyen sanık hakkında, koşulları oluşmadığı gözetilmeden TCK"nın 22/3. maddesi gereğince bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi;
Kabule göre de;
1-Sanık hakkında tayin edilen temel cezanın bilinçli taksirle artırılması sırasında TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca temel cezanın üst sınırdan ½ oranda artırılması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2- TCK"nın 50/4. maddesinde taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, ancak, bu hükmün, bilinçli taksir halinde uygulanmayacağı belirtilmiş olmasına karşın, meydana gelen olayda bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu mahkemece kabul edilen sanık hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezasının paraya çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
3-Sanık hakkında hükmedilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
4- Sanık hakkında 85/1. maddesi gereğince hüküm kurulurken uygulama maddesinin tam olarak gösterilmemesi suretiyle yazılı şekilde karar verilerek CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup; sanığın ve sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16.11.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.