Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/9300 Esas 2014/3343 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Öldürme
Hüküm :TCK"nın 85/2, 62, 63, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sürücü belgesindeki, "Kullandığı cihaz ve protezler" bölümünde, "..... Kumandalı, Otomatik Vitesli Araç Kullanır" ibaresi bulunan sanığın, bu nitelikleri haiz olmayan idaresindeki kamyonla, gece saat 01:55 sularında, aydınlatması bulunmayan meskun mahal dışında, yüzeyi beton kaplama, 10 metre genişliğindeki yolda, seyrine göre sağda park halindeki otomobili fark edemeyerek çarpması şeklinde gelişen ve iki kişinin ölümü yanında iki kişinin de basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasıyla sonuçlanan olayda; sanık hakkında, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması ve TCK"nın 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi gözetilerek adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca eylemin ağırlığıyla orantılı makul bir ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamış; gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-b maddesi uyarınca sanık müdafinin ismine yer verilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, eksik incelemeye, sair nedenlere ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 12.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.