Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/16060 Esas 2018/862 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/16060
Karar No: 2018/862
Karar Tarihi: 21.02.2018

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/16060 Esas 2018/862 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalının ödemediği kredi kartı borcuna ilişkin yapılan takipte davacı vekili temyiz etmiş ve Yargıtay 19. Hukuk Dairesi tarafından incelenmiştir. Mahkeme alacağın tespiti için bilirkişi raporunu benimsemiştir ancak raporda eksik inceleme yapıldığı ve 5464 sayılı yasanın özel faiz düzenlemesi dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca borçlunun ödeme yapmasının mümkün olduğu halde yapmaması nedeniyle icra inkar tazminatına hükmedilmesi gerektiği de ifade edilmiştir. Sonuç olarak, davanın kısmen kabulüne yönelik karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu’nun 26. maddesi
- 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 88. ve 120. maddeleri
- İcra ve İflas Kanunu'nun 67/2. maddesi

19. Hukuk Dairesi 2016/16060 E. , 2018/862 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalının hamili olduğu kredi kartı ile yapmış olduğu harcamaları ödememesi üzerine hesabın kat edilerek ihtarname keşide olunduğunu, 28.385,66 TL alacağın tahsili için başlatılan Mersin 5. İcra Müdürlüğü"nün 2014/602 sayılı icra takibine itiraz edildiğini ileri sürerek, itirazın iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının takip tarihi itibariyle 26.754,15 TL alacaklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, icra inkar tazminatı isteminin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu’nun 26. maddesinde kredi kartı borçları ile ilgili özel bir faiz düzenlemesi bulunmaktadır. Bu nedenle somut olayda 5464 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca belirlenecek akdi ve temerrüd faizi oranları dikkate alınarak alacağın tespiti gerekirken uygulama yeri bulunmayan 6098 sayılı TBK’nın 88 ve 120. maddeleri hükümleri dikkate alınarak alacağı belirleyen eksik incelemeye dayalı rapora göre yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Diğer yandan alacak likit bir başka deyişle borçlusu tarafından bilinebilir olduğundan alacaklı yararına İİK"nın 67/2. maddesi uyarınca icra inkar tazminatına hükmedilmesi gerekirken bu konudaki istemin de reddi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde davacıya iadesine, 21/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.