MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı .... Ltd. Şti. avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacılar vekili, davalı ....Tic.Ltd.Şti."nin acentası olan diğer davalı ile 01.02.2008-13.02.2008 tarihleri arasına kapsayan Nepal- Hindistan turu için kişi başı 900 Euro üzerinden anlaşarak ödeme yaptıklarını,ilk problemin tura rehberin katılmaması ile yaşandığını, turun 4. gününden itibaren 10 gün boyunca davalı tarafların hiçbir edimlerini yerine getirmediğini, bu dönemdeki tüm ödemeleri kendilerinin yaptığını, bu nedenle ödedikleri paradan yaptıkları harcama karşılığı kişi başı 600 Euro"nun iadesi ile çekilen sıkıntı nedeniyle 1.000 TL manevi tazminat olmak üzere toplam 10.800 Euro maddi tazminatın ve 18.000 TL manevi tazminatın davalılardan reeskont faiziyle tahsilini talep etmiştir.
Davalı ....Tic.Ltd.Şti. Savunmasında;davacılar ile aralarında imzalanmış bir sözleşme olmadığını belirterek davanın reddini dilemiştir.
Diğer davalı yapılan tebligata rağmen cevap vermemiştir.
Mahkemece, davalı ... Turizm Seyahat Acentası yetkilisi ..."e karşı açılan davanın HMK 150. maddesi uyarınca açılmamış sayılmasına, diğer davalı yönünden ise; Davacı ..."ün maddi tazminat talebinin kabulüne,manevi tazminat talebinin feragat nedeniyle reddine, diğer davacıların maddi ve manevi tazminat taleplerinin kısmen kabulü ile, her bir davacı için 159 Euro maddi ve 600 TL manevi tazminatın davalılardan dava tarihinden itibaren faiziyle tahsiline karar verilmiş,hüküm Davalı ....Tic.Ltd.Şti. tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı ... lehine verilen karara ilişkin davalının temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Diğer davacılar lehine verilen karara ilişkin davalının temyiz itirazlarının incelenmesi sonucu;14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2012 tarihinden itibaren 1.690,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir.
Mahkemece her bir davacı için maddi ve manevi tazminat talepleri yönünden kabul edilen ve davalı tarafça temyiz edilen uyuşmazlığa konu ana alacak miktarı -faiz ve diğer fer’ileri haricinde- karar tarihi itibariyle 1.690,00 TL.’yi geçmediğinden HUMK.’nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427 maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan 1.bent gereğince davalının davacı ... hakkındaki temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 2.bentte açıklanan nedenle davalının diğer davacılar lehine verilen hükümlere ilişkin temyiz DİLEKÇESİNİN REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 6.5.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.