Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/19011 Esas 2015/905 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/19011
Karar No: 2015/905
Karar Tarihi: 04.05.2015

Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/19011 Esas 2015/905 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından mahkum edildi. Temyiz isteği reddedildi ve mahkeme kararı onandı. Ancak kararda hesap hatası sonucu fazla cezaya hükmedildiği ve hak yoksunluğu süresinin yanlış hesaplandığı belirtildi. Bu nedenle sonuç hapis cezası 1 yıl 7 ay 13 güne indirildi ve hak yoksunluğu koşullu salıverilme tarihine kadar sadece sanığın kendi altsoyu üzerinde uygulanacak şekilde düzeltildi. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 43/2, 125/3-a, 125/4, 53/1-(c) belirtilmiştir. TCK'nın 43/2 maddesi gereği, sanığın birden fazla görevliye karşı tek bir fiil ile suç işlemesi durumunda cezada indirim yapılması gerekmektedir. TCK'nın 125/3-a maddesi, belirlenen temel ceza üzerine artırım yapılması durumunda hesap hatası yapılmaması gerektiğini belirtmektedir. TCK'nın 125/4 maddesi, ceza artırımı yapılan hallerde takdiri indirimin de artırılmış ceza üzerinden hesaplanması gerektiğini belirtmektedir. TCK'nın 53/1-(c) maddesi ise hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı hakkında açıklama yapmaktadır.

18. Ceza Dairesi 2015/19011 E. , 2015/905 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanığın, görevi yaptırmamak için direnme eylemini, birden fazla görevliye karşı bir suç işleme kararı kapsamında tek bir fiil ile gerçekleştirmesi karşısında, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de, karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1- TCK"nın 125/3-a maddesi uyarınca belirlenen temel cezadan aynı Kanunun 125/4 ve 43/2 maddeleri uyarınca artırım yapılırken hesap hatası sonucu cezanın “1 yıl 11 ay 20 gün” yerine ”1 yıl 13 ay” olarak belirlenip, takdiri indirimin de bu miktar üzerinden yapılması sonucu fazla cezaya hükmedilmesi,
2- TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi,

Kanuna aykırı, sanık ..."nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye aykırı olarak, hakaret suçunda sonuç hapis cezasının “1 yıl 7 ay 13” güne indirilmesi ve 5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümler, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 04.05.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.