Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/19017 Esas 2015/899 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/19017
Karar No: 2015/899
Karar Tarihi: 04.05.2015

Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/19017 Esas 2015/899 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü, söz konusu suçların hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme olduğunu belirtmektedir. Temyiz edilen kararda, sanığa yükletilen suçlar ve bu suçların kanıtları ile aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların eksiksiz sergilendiği, vicdani kanının kesin ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı ifade edilmektedir. Ancak, 5237 sayılı TCK'nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3 fıkrası hükmünün gözetilmemesi nedeniyle kararda düzeltme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Temyiz iddialarının yerinde görülmesine rağmen, bu aykırılığın düzeltilebilecek nitelikte olduğu için dava esasına göre ONANMIŞTIR. Kanun maddeleri: TCK'nın 43/2. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53/1-(c) maddesi ve 3. fıkrası.

18. Ceza Dairesi 2015/19017 E. , 2015/899 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın, görevi yaptırmamak için direnme eylemini, birden fazla görevliye karşı bir suç işleme kararı kapsamında tek bir fiil ile gerçekleştirmesi karşısında, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de, karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3 fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak, 5237 sayılı TCK"nın 53/1(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olamak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanununa uygun bulunan hükümlerin, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 04.05.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.