17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/3526 Karar No: 2019/4096 Karar Tarihi: 27.03.2019
Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3526 Esas 2019/4096 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Sanıkların suç eşyası satın alma veya kabul etme suçundan mahkumiyetleri hatalı bulunmuştur. Mahkeme, tanıkların dinlenilmeden ve sadece diğer sanığın beyanlarına dayanarak bu kararı vermiştir. Ayrıca, aracın müsaderesine karar verilmesi ve Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik iptal kararlarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. İştirak halinde suç işleyen sanıktan yargılama giderinin müştereken tahsil edilmesi konusu da incelenmiştir. Sonuç olarak kararın tebliğnameye aykırı olarak bozulması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi ve CMK'nun 326/2. maddesi belirtilmiştir.
17. Ceza Dairesi 2019/3526 E. , 2019/4096 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi HÜKÜM : Mahkumiyet TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Onama
Yerel mahkemece sanıklar hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1-Sanık ... kovuşturma aşamasındaki savunmasında, suçlamaları kabul etmeyerek “.... plakalı araç ile ilgim ve alakam yoktur. ... benim arkadaşım olur. Bu aracı yaklaşık 1 sene kullandı. Şahit bile gösterebilirim. ....,.... buna şahittir. Bunlar.... köyünde bulunur. Yine de.... da .... var. .... n adresini bilmiyorum. Gerekirse bunların dinlenmesini istiyorum.” şeklinde savunmada bulunduğu anlaşılmakla, suça konu eylem ile ilgili tanıkları olduğunu beyan etmesi karşısında; mahkemece bu tanıklara usulüne uygun olarak davetiye çıkarılmadan ve tanıklar dinlenilmeden sadece diğer sanık ..."ın atfı cürüm niteliğindeki beyanlarına dayanılarak eksik kovuşturma ile mahkumiyetine karar verilmesi, Kabule göre de; 2-Sanıklara ait olmayan aracın müsaderesine karar verilerek 5237 sayılı TCK’nun 54. maddesine aykırı davranılması, 3-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 4-İştirak halinde suç işleyen sanıktan neden olduğu yargılama giderinin “Payı oranında” yerine, “ Müştereken tahsili olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 27/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.