6. Ceza Dairesi Esas No: 2016/4141 Karar No: 2019/1698 Karar Tarihi: 14.03.2019
Yağma - Kasten yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/4141 Esas 2019/1698 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, yağma ve kasten yaralama suçlarından hüküm giyen sanıkların temyiz taleplerini reddetti. Ancak, adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezası sebebiyle temyizi mümkün olmadığına karar verildi. Daha sonra, sanıkların temyiz itirazları reddedilirken, bir sanığın psikiyatri uzmanı tarafından hazırlanan, ancak onaysız fotokopi olan raporu nedeniyle verilen hükmün bozulması gerektiği belirtildi. Ayrıca, bir sanık hakkındaki sosyal inceleme raporu için harcanan 50 TL bilirkişi giderinin yargılama gideri olarak yükletilmesinin, Çocuk Haklarına Dair Sözleşme'ye aykırı olduğu ve sosyal inceleme raporu alınmadan verilen hükmün bozulması gerektiği ifade edildi. Kararda 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde, 5395 sayılı Yasa'nın 35/1. maddesi ve 3. fıkrası referans gösterildi.
6. Ceza Dairesi 2016/4141 E. , 2019/1698 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Yağma, Kasten yaralama HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: I-) Sanıklar ... ve ... hakkında katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde; Sanıklar hakkında doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"un 317.maddesi uyarınca REDDİNE, II-) Sanıklar ... ve ... hakkında katılan ..."a karşı yağma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde; Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-) Dosya içerisinde mevcut sanık ... hakkında 05/12/2013 tarihinde psikiyatri uzmanı doktor tarafından düzenlenen ve onaysız fotokopi olan raporda, sanığın işlediği suç belirtilmeksizin "Bahse konu olayların hukuki anlam ve sonuçlarını algıladığı bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin geliştiği kanaatine varıldığının” belirlendiği, 05/02/2014 tarihli psikolog tarafından düzenlenen sosyal inceleme raporunda ise “Çocuğun davranışlarının hukuki anlam ve sonuçlarının algılama ve bu algı ile davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişmemiş olduğu" belirtilmesi karşısında, her iki rapor arasındaki çelişki giderilmeden, onaysız fotokopi şeklindeki rapor içeriğine itibar edilerek sanık ... hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması, 2-) Suç ve karar tarihinde 15-18 yaş grubunda bulunan sanık ... hakkında 5395 sayılı Yasa"nın 35/1. maddesi uyarınca sosyal inceleme yaptırılıp raporunun aldırılmaması ve aynı Yasa"nın 3. fıkrası uyarınca sosyal inceleme raporu aldırılmama nedeninin gerekçeli kararda gösterilmemesi, 3-) Sanık ... hakkında alınan sosyal inceleme raporu için harcanan 50 TL bilirkişi giderinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle Çocuk Haklarına Dair Sözleşme"ye aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 14.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.