Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/2175 Esas 2020/17532 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Red

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında İl İdare Kurulunun 23.11.2012 tarihli men kararı ve suç duyurusu üzerine 29.01.2013 tarihli iddianamenin düzenlendiği ve düzenlenen iddianame kapsamında Malatya 1.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2013/139 Esas sayılı dava kapsamında aldırılan bilirkişi raporuna göre sanığın mera vasfındaki 193 ada 9 sayılı parseldeki yola müdahale ederek kayısı bahçesi olarak kullandığı, yine sanık hakkında 30.05.2013 tarihli İl İdare Kurulu kararı üzerine 10.01.2014 tarihli iddianamenin düzenlendiği ve düzenlenen iddianame kapsamında açılan Malatya 3.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/49 Esas sayılı dava kapsamında atılı suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçesiyle beraat kararı verilip, Yargıtay 8.Ceza Dairesinin 2016/5267 Esas ,2018-3396 Karar sayılı ilamı ile suça konu yerin mera olarak tescil edilip edilmediğinin tespiti gerektiği,bunun üzerine aldırılan bilirkişi raporlarına göre sanığın 193 ada 9 nolu parsel mera kısmına kayısı ağaçları diktiği ve sökmüş olduğunun tespit edildiği, davanın reddine dayanak yapılan ve sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen Malatya 1 Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/139 Esas sayılı davasının iddianamesinin ise 29.01.2013 tarihinde düzenlendiği anlaşılmakla, hakkı olmayan yere tecavüz suçunun, niteliği itibariyle bünyesinde devamlılığı barındırdığı, iddianamenin düzenlenmesi ile hukuki kesintinin oluşacağı ve iddianame tarihine kadarki eylemin bir suç, iddianameden sonraki eylemin ise yeni bir suçu oluşturacağı cihetle;dairemizin 27.3.2018 tarih ve 2016/5267 Esas sayılı ilamı gereğince gerekli araştırmanın yapılarak sonucuna göre sanık hakkında yargılamaya devamla hüküm kurulması gerekirken aynı yerle ilgili dava açıldığından bahisle davanın reddine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan kurum vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.10.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.