Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/16564 Esas 2022/1382 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen hükmün bilinen en son adresine tebliğe çıkartıldığı, tebliğ yapılmaması üzerine bilinen son adresin aynı zamanda mernis adresi olması nedeniyle 11/08/2014 tarihinde 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21. maddesine göre tebliğ yapıldığı ayrıca aynı adrese 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre de tebligat yapılmak suretiyle hükmün kesinleştirildiği görülmüş ise de, hükümde kanun yolunun hatalı gösterilmesi nedeniyle sanığa yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla; temyiz süresinin geçmesinden doğan sonuçları ortadan kaldırmak üzere başvurulan eski hale getirme talebiyle ilgili olarak değerlendirme yapma ve karar verme yetkisinin CMK.nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay'a ait bulunmasına rağmen yerel mahkemece bu istemle ilgili olarak verilen kararın hukuken geçersiz ve yok hükmünde bulunduğu belirlenip, eski hale getirme ve temyiz talebinin reddine ilişkin 31.05.2021 tarihli ek kararının hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek ve sanığın öğrenme üzerine yaptığı temyizin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Mahkemenin kabul ve uygulamasında isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki tüm suçlara ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
1) Sanık hakkında katılana karşı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık hakkında katılana karşı cinsel saldırı suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın diğer sanıkla birlikte zorla araca bindirdiği katılanı öpmesi şeklinde gerçekleşen olayda; mevcut haliyle fiilin tamamlandığı gözetilerek hüküm kurulması yerine teşebbüs safhasında kaldığının kabulü ile sanık hakkında TCK’nın 102. maddesi gereğince belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK.nın 35/2. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya göre sanığın, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında uygulanan TCK’nın 102/1. maddesi uyarınca sadece hapis cezası öngörülmekle ayrıca hapis cezası yanında adli para cezasına hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 3. fıkra 3. bentteki “ 25 gün adli para cezası” ibaresinin çıkartılmak, 3. fıkrası 5. bendin çıkarılması ve 3. fıkra 6. bentteki “500 TL adli para cezası” ibaresinin çıkartılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3) Sanık hakkında katılana karşı şantaj suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya göre sanığın, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında TCK’nın 107/1. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken hapis cezası asgari hadden uygulandığı halde, hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının ayrıca gerekçe gösterilmeksizin alt sınırdan uzaklaşılarak tayini suretiyle çelişkiye neden olunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. fıkra 1. bendindeki “30 gün” ibaresi çıkartılarak yerine “5 gün” yazılması 1. fıkra 2. bentteki “25 gün” ibaresi çıkarılarak “4 gün” yazılması, 1. fıkra 4. ve 5. Bentteki “500 TL” ibaresi çıkartılarak yerine “80 TL” ibaresi yazılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.01.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.