Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/8182 Esas 2019/231 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8182
Karar No: 2019/231
Karar Tarihi: 14.01.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/8182 Esas 2019/231 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, çocuğa öpme, bacağına dokunma ve ellerini tutma şeklindeki basit cinsel istismar suçlamasıyla Aydın 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından suçlu bulunmuştur. Sanığın temyiz başvurusu Bölge Adliye Mahkemesi tarafından esastan reddedilmiştir. Ancak, dosya incelendiğinde sanığın sarkıntılık düzeyinde kalan eylemleri nedeniyle hükmün 5237 sayılı TCK'nın 103/1-c.2 ve 43/1 maddeleri gereğince verilmesi gerektiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, Bölge Adliye Mahkemesi kararı bozulmuş ve sanığın tutuklulukta kaldığı süreye göre atılı suçtan tutuklu haldeyken tahliyesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/3-c maddesi: \"Mağdur, sanığın üçüncü derece azil altsoyu veya bu dereceye kadar kayın hısımı ise, alt sınırı iki yıl olan hapis cezası altıda biri daha fazla verilir.\"
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1-c.2 maddesi: \"15 yaşını tamamlamamış bir çocuğun cinsel istismarı suçundan, fail hakkında, mağdurun en az on bir yaşını tamamlamış olması şartıyla üç yıldan sekiz yıla kadar hapis cezası verilir.\"
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43/1 m

14. Ceza Dairesi 2018/8182 E. , 2019/231 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Aydın 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 28.04.2017 gün ve 2016/409 Esas, 2017/220 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan mağdurenin halasının eşi olup 3.derece kayın hısmı olan sanık hakkında belirlenen temel cezanın TCK’nın 103/3-c maddesi ile artırılması gerektiğinin gözetilmemesi, bu hususa yönelik aleyhe temyiz olmaması sebebiyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın değişik tarihlerde mağdureye yönelik olarak öpme, bacağına dokunma, ellerini tutma şeklinde gerçekleşen eylemlerinin kısa süreli, ani ve kesintili şekilde gerçekleşip, süreklilik arz etmemesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığı gözetilerek, ilk derece mahkemesince sanığın müsnet suçtan eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 103/1-c.2, 43/1. maddeleri gereğince hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi karşısında, anılan hükme ilişkin istinaf başvurusunun kabulü yerine yazılı şeklide esastan reddine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, katılan mağdure vekili ile sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 20.09.2017 gün ve 2017/2755 Esas, 2017/1813 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine ve değişen suç vasfına sanığın tutuklulukta kaldığı süreye göre atılı suçtan tutuklu bulunan sanığın TAHLİYESİNE, başka bir suçtan tutuklu veya hükümlü bulunmadığı taktirde derhal salıverilmesinin temini hususunda en seri vasıtayla mahalline bilgi verilmesi için ilgili yerlere yazı yazılmasına, 14.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.