Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/5989 Esas 2020/8915 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5989
Karar No: 2020/8915
Karar Tarihi: 16.09.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/5989 Esas 2020/8915 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, iş yeri dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar verme suçlamalarından verilen cezanın türü ve miktarı dikkate alındığında temyiz başvurusunun reddedilmesine karar verdi. Ancak, hırsızlık suçu nedeniyle verilen ceza için yapılan temyiz başvurusunda cezanın fazla ve haksız verildiği iddiaları göz önüne alındı. Ayrıca, sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiği yasalar tarafından belirtilmesine rağmen bu atama yapılmadan yargılamaya devam edildiği için savunma hakkının kısıtlandığı tespit edildi. Sonuç olarak, hükmün isteme aykırı olarak bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a, 288, 294, 150/3, 196/2, 188/1 ve 289/1-e maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri ve 6545 sayılı Yasa.

2. Ceza Dairesi 2020/5989 E. , 2020/8915 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Esastan reddine

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1) İş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmaması karşısında; temyiz isteminin reddine dair, 20/12/2019 tarih ve 2018/3505 E. 2019/1656 K. sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın istem gibi ONANMASINA,
2) Hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."" ve aynı Kanun"un 294. maddesinin ise; ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin, önceki sabıkalarına bakılarak cezanın fazla ve haksız verildiğine ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.