5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/3355 Esas 2017/10778 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3355
Karar No: 2017/10778

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/3355 Esas 2017/10778 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanık hakkında 5607 sayılı kanuna muhalefet suçundan hüküm vermiş ve adli para cezası uygulamıştır. Ancak, yapılan temyiz incelemesi sonucunda, adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapis cezasına çevrilebileceği yoluyla verilen hükümde infaz yetkisinin sınırlandırılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm fıkrasında yer alan adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bölüm çıkarılmış ve sair kısımlar aynen bırakılarak hüküm düzeltilerek onanmıştır. Ayrıca, sanıkın savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Kanunun 3/1. maddesi (uygulanan suç)
- 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi (değişiklik)
- 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrası (değişiklik)
- 5275 sayılı Yasanın 106. maddesi (değişiklik)
- 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi (değişiklik)
- 5320 sayılı Yasa (temyiz incelemesi için gereken kanun)
- 1412 sayılı CMUK.nun 321. ve 322. maddesi (hüküm düzeltilmesine ilişkin kanun maddeleri)

7. Ceza Dairesi 2015/3355 E. , 2017/10778 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Sanık ... müdafiinin temyizine göre yapılan incelemede;
01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nın 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. yine 18.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler göz önüne alındığında, ayrıca 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda, ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322.maddesi uyarınca, hüküm fıkrasının adli para cezasının taksitlendirmesine ilişkin bölümden “ödenmeyen adli para cezasının 5275 sayılı Kanun hükümlerine göre hapse çevrilerek infazına” ifadesinin çıkarılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık ...’in temyizine göre yapılan incelemede;
Sanık hakkında 5607 sayılı Kanunun 3/1. maddesinden uygulama yapılırken CMK.nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmemesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule ve uygulamaya göre ise;
01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. yine 18/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler gözönüne
alındığında, ayrıca 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda, ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Yasanın 8.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.12.2017 günü oybirliğiyle karar verildi.