MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi

SUÇ : Dolandırıcılık


Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Sanık M.. T..’un, temyiz dışı M. C. ve M. Ç. ile birlikte ... karayolunda seyir halinde giderken, yol güzergahında bulunan mağdur Ş.. K..’in kayısı tezgahının yanında durdukları, mağdura vergi levhası olup olmadıklarını sorduklarında mağdurun olmadığını söylemesi üzerine ona maliyeci olduklarını, 280,00 TL para cezası kesmeleri gerektiğini, 200,00 TL verdiği takdirde ceza yazmayacaklarını söyledikleri, mağdurun o kadar parası olmadığını, 160 TL"si olduğunu, 150,00 verebileceğini söylemesi üzerine ondan parayı aldıkları ve mağdura ellerinde bulunan .. ve .. gazetesini verdikleri, aynı şekilde Ç.. E..’e de maliyeci olduklarını ve vergi levhası olmadığı için 300,00 TL kesmeleri gerektiğini belirtmelerine rağmen mağdurun üzerinde daha az para olduğunu söyleyerek 100,00 TL para verdiği anlaşıldığından, sanığın eylemlerinin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanık hakkında TCK’nın 157. maddesi gereğince belirlenen hapis cezasından aynı kanunun 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken, hesap hatası sonucunda 10 ay yerine 8 ay hapis cezasına hükmolunması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükümlerin ONANMASINA, 18.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.