Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 51/1-3 maddeleri gereğince mahkûmiyet, erteleme

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, taraflar arasında uzlaşmanın gerçekleşmemesi, mağdurun sanıklara yönelik şikayetinin devam etmesi ve zararlarının giderilmemesi karşısında, CMK’nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (c) bendinde düzenlenen zarar koşulunun gerçekleşmemesi sebebiyle sanıklar hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği anlaşılmakla, mahkemece, sanıklar hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken gösterilen “Katılanın zararı giderilmediğinden” şeklindeki gerekçe, dosya kapsamına uygun, yasal ve yeterli görüldüğünden, tebliğnamedeki (1); TCK"nın 62. maddesinin uygulanması hakimin takdirinde olup mahkemece takdir hakkı kullanılarak sanık hakkında takdiri indirim uygulanmadığının anlaşılması karşısında (2-a); sanık hakkında temel cezanın tayininde esas alınan TCK"nın 89/1 maddesinde hapis ve adli para cezası seçimlik ceza olarak öngörülmüş olup mahkemece hapis cezasının tercih edilmiş olması ve TCK"nın 50/2. maddesindeki düzenleme karşısında, (2-b) numaralı bozma öneren görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusur durumuna, cezanın fazla olduğuna, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, katılan vekilinin de cezanın az olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa verilen temel cezanın mağdurun kırık oluşacak şekilde yaralanması nedeniyle TCK"nın 89/2-b maddesi gereğince yarı oranında artırım yapılması gerekirken, arttırım oranının sehven "bir kat" olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının 2. paragrafındaki "bir kat" ibaresinin çıkartılarak yerine "yarı oranında" ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.