Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/29301 Esas 2016/3490 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/29301
Karar No: 2016/3490
Karar Tarihi: 18.04.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/29301 Esas 2016/3490 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık dolandırıcılık suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın eski hale getirme talebi reddedilmiştir ve asıl hüküm temyiz edilmiştir. 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi tarafından kısmen iptal edilmesi sebebiyle infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Sanık, mağdurdan para alarak dolandırıcılık suçu işlemiştir. Tekerrür halinde ise mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri TCK’nın 157, 52/2, 53 ve 58/6 maddeleri olarak geçmektedir.

15. Ceza Dairesi 2013/29301 E. , 2016/3490 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157, 52/2 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Sanığın 15.07.2010 tarihli karara karşı eski hale getirme ve temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla; 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 311. maddesi hükmüne göre eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulmuş olması halinde, bu talebi inceleme merciinin Yargıtay"ın ilgili ceza dairesi olması karşısında,...Asliye Ceza Mahkemesi"nin eski hale getirme talebinin reddine ilişkin verdiği 28.10.2011 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu; bu kapsamda, yokluğunda verilen hükmün tebliği sırasında cezaevinde olduğu anlaşılan sanığa çıkarılan tebligatın usul ve yasaya aykırı olduğu belirlenmekle asıl hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin (1), (2) ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve 2014/140-2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle koşullarının oluşması halinde bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın, işe yerleştireceğini söylediği mağdurdan 250,00 TL para alıp kendisine yarar sağlaması şeklindeki eyleminin, dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Tekerrüre esas mahkûmiyeti bulunan sanık hakkında, TCK’nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın herhangi bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 18.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.