
Esas No: 2016/14726
Karar No: 2016/13641
Karar Tarihi: 10.11.2016
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/14726 Esas 2016/13641 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Dava, sahtecilik işlemleri ile gerçek olmayan hizmet kazandırılarak yaşlılık aylığı ödenen davalı M.. A.."a yapılan yersiz aylıkların davalılardan tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz edilmemiş sayılmasına ilişkin ek kararın, davalılar S.. A.. ve M.. A.. vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davalılar S.. A.. ve M.. A.. vekili tarafından kararın 25.06.2014 tarihinde temyiz edilmesi üzerine, Mahkeme tarafından dava tarihinde yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK"nun 434/son maddesi gereğince davalılar vekiline, temyiz harcı toplamı 720,30 TL"nin tebliğden itibaren 7 günlük kesin süre içinde ödenmesi, aksi hâlde temyiz isteğinden vazgeçmiş sayılacağına dair ihtar içeren muhtıra çıkarıldığı, muhtıranın 22.09.2014 tarihinde davalılar vekiline tebliğ edilmiş olduğu, davalılar vekilince muhtıra gereğinin yerine getirilmemesi sebebiyle üzerine yerel Mahkemece 11.11.2014 tarihli ek karar ile temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilerek temyiz isteminin reddine karar verildiği, ek kararın 19.11.2014 tarihinde davalılar vekiline tebliğ üzerine 04.12.2014 tarihinde ek kararın temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
Temyiz isteminin reddine ilişkin karara yöneltilen temyiz dilekçesinin HUMK’nun 432/son maddesi gereğince, kararın tebliğinden itibaren 7 gün içerisinde temyiz edilmesi gerekir. Somut olayda, temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar 19.11.2014 tarihinde temyiz eden vekile tebliğ edilmiş, temyiz ise 04.12.2014 tarihinde vuku bulmuştur. Bu duruma göre 7 günlük temyiz süresi fazlası ile geçmiştir.
O hâlde, temyiz edilmemiş sayılmasına dair ek karara yönelik temyiz dilekçesinin, 01.06.1990 tarih ve l989/3 E. 1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı da gözönünde tutularak süre aşımı yönünden reddi cihetine gitmek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz dilekçesinin süreaşımı yönünden REDDİNE, fazla alınan temyiz harcının davalı S.. A.. ve M.. A.."a iadesine, 10.11.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.