Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/994 Esas 2020/1712 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/994
Karar No: 2020/1712

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/994 Esas 2020/1712 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, velayetin kaldırılması ve çocukla kişisel ilişki kurulması üzerine yapılmıştır. Bölge adliye mahkemesi, dedesi ve babaannesi olan davacılarla arasındaki kişisel ilişkinin uzun ve yatılı olması nedeniyle, 2012 doğumlu küçük Öykü'nün annesi olan davalının velayetindeki Öykü ile her ayın 2. ve 4. Cumartesi günü saat 10:00'dan 18:00'a kadar kişisel ilişki kurulması kararını vermiştir. Davacılar, bu karara temyiz başvurusu yapmışlardır. Dosyadaki deliller ve kanuna uygun sebepler doğrultusunda temyiz itirazlarının yersiz olduğuna karar verilmiş ve kararın diğer kısımları aynen muhafaza edilmiştir. Ancak, dini bayramlarda kişisel ilişki kurulmasına ilişkin açık bir talebin bulunmamasına rağmen, çocuğun üstün yararı öncelikli olduğundan ve küçük ile davacıların arasında kişisel ilişki kurulmasının çocuğun sağlığına zarar vermediğine dair bir delilin bulunmadığından, bölge adliye mahkemesince verilen kararın bu konuda da düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. HMK madde 370/2'ye göre hüküm fıkrasının düzeltilmesi gereklidir. Bu madde, temyiz incelemesi sonunda hüküm fıkrasında düzeltme yapılmasına karar verilen hallerle ilgili hükümler içermektedir.

2. Hukuk Dairesi 2020/994 E. , 2020/1712 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Velayetin Kaldırılması - Çocukla Kişisel İlişki Kurulması

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacılar tarafından kişisel ilişkinin süresi yönünden, davalı tarafından ise tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının tüm, davacıların ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Velayeti annede bulunan 2012 doğumlu küçük Öykü ile dedesi ve babaannesi olan davacılar arasında ilk derece mahkemesince kurulan kişisel ilişkinin uzun ve yatılı olması gerekçesiyle bölge adliye mahkemesince kaldırılarak yeniden küçük ile davacılar arasında “ her ayın 2. ve 4. Cumartesi günü saat 10:00’dan saat 18:00"e kadar kişisel ilişki kurulmasına, kurulan kişisel ilişkinin karar kesinleşinceye kadar tedbiren devamına, kararın diğer kısımlarının ise aynen muhafazasına " karar verilmiştir. Bölge adliye mahkemesince her ne kadar davacıların dava dilekçesinde dini bayramlarda kişisel ilişki kurulmasına yönelik açıkça bir talepleri bulunmadığından bu yönde karar verilmesinin doğru olmadığı belirtilerek yazılı şekilde kişisel ilişki tesisine karar verilmiş ise de öncelikli olan çocuğun üstün yararı
olup, dini bayramlarda küçük ile davacılar arasında kişisel ilişki kurulmasının, çocuğun sağlığını, ahlaki ve bedensel gelişimini tehlikeye düşüreceğine ilişkin dosyada bir delil bulunmadığına ve küçüğün davacıların ölen çocuklarının tek çocuğu olduğunun anlaşılmasına göre, dini bayramlarda da küçük ile davacılar arasında kişisel ilişki kurulacak yerde yazılı şekilde hüküm kurulmaması doğru değil ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün bu yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m. 370/2).
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının hüküm fıkrasından 4. bendin tamamen çıkarılmasına, yerine 4. bent olarak "Ortak çocuk ile davacılar arasında her ayın 2. ve 4. Cumartesi günleri saat 10.00"dan-18.00"e kadar, dini bayramların 2. günü saat 10.00"dan-18.00"e kadar kişisel ilişki kurulmasına, kurulan kişisel ilişkinin karar kesinleşinceye kadar tedbiren devamına, kararın diğer kısımlarının aynen korunmasına," sözcüklerinin yazılmak suretiyle DÜZELTİLEREK, temyize konu hükmün diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 218.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacılara geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 02.03.2020 (Pzt.)