Danıştay 9. Daire 1998/1182 Esas 1999/926 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1998/1182
Karar No: 1999/926

Temyiz İsteminde Bulunan : … Belediye Başkanlığı - …
Vekili : …
Karşı Taraf : … Büyükşehir Belediye Başkanlığı - …
Vekili : …

İstemin Özeti : … Belediye Başkanlığınca tahsil edilen 1994-1995 yılları çevre temizlik vergisinden … Büyükşehir Belediye Başkanlığına aktarılması gereken payın süresinde ödenmediğinden bahisle düzenlenen ve çevre temizlik vergisi ile buna ilişkin gecikme zammını içeren ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davayı; 2464 sayılı Kanunun mükerrer 44. maddesinde Büyükşehir Belediyesi sınırları içerisinde bulunan belediyeler tarafından tahsil edilen katı atıklara ilişkin çevre temizlik vergilerinin % 20 sinin münhasıran çöp imha tesislerinin kuruluş ve işletmelerinde kullanılmak üzere büyükşehir belediyelerine tahsilatı takip eden ayın 15. günü akşamına kadar aktarılacağının hükme bağlandığı, kanunda pay tabirinin kullanılmasının, aktarılması gereken miktarın vergi niteliğini, dolayısıyla amme alacağı olma niteliğini değiştirmeyeceği, dosyanın incelenmesinden … Belediyesi tarafından tahsil edilen çevre temizlik vergisinden Büyükşehir Belediyesine aktarılması gereken miktarın aktarılmadığının ihtilafsız olduğu, esasen davacı Mamak Belediyesinin bu miktara bir itirazının olmadığı, gecikme zammına gelince, yukarıda sözü edilen 2464 sayılı Kanunun mükerrer 44. maddesi hükmü uyarınca Çevre Kirliliğini Önleme Fonuna süresinde aktarılmayan paylar için gecikme zammı hesaplanırken büyükşehir belediyesine aktarılmayan paylar için gecikme zammı hesaplanmamasının yasanın amacına aykırı olacağı bu durumda vadesinde ödenmediği anlaşılan bu amme alacağı nedeniyle davacı belediye adına 6183 sayılı Kanunun 51. maddesi hükmü uyarınca gecikme zammı da hesaplanarak ödeme emri tanzim ve tebliğinde yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle reddederek ödeme emrini onayan … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; büyükşehir belediyesine aktarılması gereken payın kamu alacağı niteliğinde olmadığı ve 6183 sayılı Kanun hükümlerine göre takip ve tahsil edilemeyeceği ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …'in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar,

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. Fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

Tetkik Hakimi …'in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına ....- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 4.3.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.