Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1-2-b, 62/1, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve şikayetçi tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Şikayetçinin temyiz isteminin incelenmesinde:
Dosya içindeki yaşı küçük katılan ..."in babası olan ve 03.07.2009 tarihli duruşmada davaya katılmak istemediğini beyan eden şikayetçi ... tarafından verilen, üzerinde hakim havalesi ya da herhangi bir kayıt bulunmayan 26.05.2010 tarihli temyiz dilekçesinin, dairemizin 26.03.2013 tarihli tevdi kararı üzerine mahallinde yapılan araştırmada temyiz defterine de kayıtlı olmadığı anlaşılmakla, CMK"nın 291/1. maddesinde belirtilen usule uygun yapılmayan temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanığın temyiz itirazlarına ilişkin incelemede:
İki sınır arasında temel ceza belirlenirken; suçun işleniş biçimi, meydana gelen zararın ağırlığı, sanığın asli kusurlu olması nazara alınıp adalet, hakkaniyet ve nesafet kurallarına uygun olarak asgari sınırdan ayrılmak suretiyle makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusurunun bulunmadığına, CMK"nın 231. maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 11.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.