Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2020/363 Esas 2020/2048 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili ; davacının davalı şirkete ait "... Hotel" isimli işyerinde 01/07/2009-05/03/2013 tarihleri arasında garson olarak çalıştığını, son ücretinin aylık net 950,00 TL olduğunu, günde iki öğün yemeğin işyerinden karşılandığını, 05/03/2013 günü fiziksel cebir kullanmak suretiyle istifa beyanı imzalatılarak haksız şekilde işten çıkartıldığını, kıdem ve ihbar tazminatları ile işçilik alacaklarının ödenmediğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, bayram ve genel tatil ücreti, izin ücreti ve asgari geçim indiriminin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Dava dilekçesi ve tensip zaptının davalı tarafa tebliğ edildiği, ancak cevap dilekçesi ibraz edilmediği anlaşılmıştır.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi işyerinde 01.07.2009 tarihinde çalışmaya başladığını ileri sürerek davaya konu tazminat ve işçilik alacaklarını talep etmiş, Mahkemece SGK kayıtlarına itibar edilerek davacının işe giriş tarihi 06/09/2012 olarak kabul edilmiştir.
Dosya içeriğinde yer alan SGK hizmet döküm cetveline göre davacının başka bir işyerinden 02.03.2009 tarihinde çıkışının yapıldığı anlaşılmaktadır.
Davacı tanıklarından A.Ş. kendisinin 2008 yılında işe girdiğini ve davacının bu tarihte işyerinde çalıştığını açıklamış, davacının diğer tanığı ... ise 2011 yılında işe girdiğini ve yine kendisi işe girdiği tarihte davacının çalışmakta olduğunu beyan etmiştir. Davacı tanıklarının anlatımları ile aynı dönemde davacının SGK kaydının olmaması dikkate alınarak davacının iddia ettiği gibi 01.07.2009 tarihinde çalışmaya başladığını ispatladığı sonucuna varılmalıdır.
Davaya konu işçilik alacakları 10.06.2014 tarihli bilirkişi raporu bir değerlendirmeye tabi tutularak hüküm altına alınmalıdır. Kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti de buna göre hüküm altına alınmalıdır.
3- Asgari geçim indirimi talebinde bulunulduğu ve bilirkişi raporunda bu yönde hesaplama yapıldığı halde Mahkemece istekle ilgili olarak olumlu-olumsuz bir karar verilmemesi de HMK.nın 297/2. maddesine aykırı olup ayrı bir bozma nedenidir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.