Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 1.888,42 TL maddi , 3.000 TL manevi tazminatın ve beraat ettiği dosyada vekile ödenen 1.110 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/10/2006 tarih, 2005/295 Esas - 2006/429 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanığın (davacının) Hürriyeti tahdit ve Konut dokunulmazlığını ihlal etmek suçundan beraatine hükmedildiği, kararın temyiz edilmeksizin 10.10.2006 tarihinde kesinleştiği, iş bu davanın haksız işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun’da öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmıştır.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davalı vekilinin kendileri lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mahkemenin 16.04.2008 tarihli 2007/91 Esas – 2008/91 Karar sayılı ilk hükümle davacı lehine tahliye tarihinden itibaren olmak üzere 1.888,42 TL maddi ve 2.500 TL manevi tazminata ve davacı lehine 1.100 TL maktu vekalet ücretinin ödenmesine karar verildiği, hükmün yalnızca davalı vekili tarafından temyiz edilmesi ve Dairemizin 30.12.2011 tarih, 2011/6897 Esas – 2011/10561 Karar sayılı ilamı ile davacının geçici köy korucusu olduğu nedeniyle dava açma süresinin araştırılması gerektiği gerekçesiyle davalı taraf lehine bozulması üzerine davacı yararına bozulan kararda yazıldığı miktarda maddi, manevi tazminata ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre 1.100 TL maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken hükmü temyiz eden davalının aleyhine olacak şekilde, faiz tarihinin gözaltı tarihi olarak belirlenmesi, manevi tazminatın 3.000 TL’ye yükseltilmesi, beraat ettiği dosyada vekile ödenen 1.110 TL’nin ödenmesine ve karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca davacı lehine 2.400 TL maktu vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasından 1. ve 2. bendinin hükümden bütünüyle çıkartılarak yerlerine, 1. bent olarak “Yargıtayca bozulmasına karar verilen 16.04.2008 tarihli 2007/91 Esas – 2008/91 Karar sayılı ilk hüküm yalnızca davalı tarafından temyiz edildiğinden davalı aleyhine karar verilemeyeceği de gözetilerek davacının davasının KISMEN KABULÜ ile; 1.888.42-TL maddi tazminat ve 2.500-TL manevi tazminat olmak üzere toplam 4.388,42-TL tazminatın tahliye tarihi olan 28/09/2005 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin taleplerin REDDİNE”, 2. bent olarak “Yargıtayca bozulmasına karar verilen 16.04.2008 tarihli 2007/91 Esas – 2008/91 Karar sayılı ilk hüküm yalnızca davalı tarafından temyiz edildiğinden davalı aleyhine karar verilemeyeceği de gözetilerek Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 1.100 TL maktu vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.