18. Ceza Dairesi Esas No: 2015/594 Karar No: 2015/757 Karar Tarihi: 29.04.2015
Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/594 Esas 2015/757 Karar Sayılı İlamı
Özet:
18. Ceza Dairesi tarafından verilen 2015/594 E. ve 2015/757 K. sayılı karar, hakaret ve tehdit suçlarından mahkumiyet hükmü verildiğini ve temyiz edildiğini belirtiyor. Sanığın tehdit suçu işlediği ve eylemin suç tipine uyduğu, ancak hak yoksunluğu konusunda yanlış bir uygulama yapıldığı ve hakaret suçu için ayrı ayrı mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği belirtiliyor. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şöyle: 5237 sayılı TCK 53/1-(c) maddesi, 5237 sayılı TCK 43/2. maddesi, 5237 sayılı TCK 125/3-a maddesi, ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi. Ayrıca, CMUK'un 326/son maddesi de gözetilerek yargılama sürecinin yeniden başlatılması gerektiği belirtiliyor.
18. Ceza Dairesi 2015/594 E. , 2015/757 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hakaret, tehdit HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; 1-) Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı; Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak; 5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi, Kanuna aykırı, o yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, 5237 sayılı TCK"nın 53/1(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün, bu bağlamda ONANMASINA, 2-) Hakaret suçundan kurulan hükümlere yönelik temyize gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; Hakaret suçunu birden fazla kamu görevlisine karşı işleyen sanık hakkında TCK"nın 43/2. maddesinin uygulama olanağı tartışılmadan aynı Kanun"un 125/3-a maddesi uyarınca ayrı ayrı mahkumiyet kararı verilmesi, Kabule göre; a) 5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi, b) Dosya kapsamından, sanığın hakaret eylemini acil polikliniğinin muayene odası ile koridorunda gerçekleştiği ve hakaret suçu yönünden aleni yerlerden olduğu açıkça belli olduğu halde, suçun aleniyetin unsurunun tespiti amacıyla gereksiz yere yapılan keşif ve bilirkişi giderlerinin yargılama giderlerine eklenerek sanığa yükletilmesi, Kanuna aykırı, o yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 29/04/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.