MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı firmada kozmetik reyon şefi olarak çalıştığını, fazla mesai yaptığı halde bu mesailerinin karşılığının ödenmediğini iddia ederek, fazla mesai alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; zamanaşımı itirazları olduğunu, davacı ile akdedilen sözleşmede yıllık 270 saatin fazla mesai ücretine dahil olduğunu, ayrıca işyerinde vardiya usulü çalışıldığı için fazla mesainin olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir.
Somut olayda davacının günlük çalışma süresi tanıkların ortak beyanlarına göre hesaplanmış ve İş Kanunu’nun 68. Maddesine göre ara dinlenmeler düşülmüştür.
Buna göre haftalık 18 saat fazla mesai hesabı dosya içeriğine uygun ise de taraflar arasında imzalanmış olan sözleşmenin 7. Maddesinde yasal fazla çalışmaların aylık ücretin içinde ödendiği belirtilmiş olmakla yıllık 270 saat fazla çalışmanın karşılığı yapılan fazla çalışma süresinden indirilmelidir.
Anılan iş sözleşmesi hükmü dikkate alınmaksızın fazla çalışma ücreti hesabı hatalıdır.
3-Davacının fazla mesai alacağı hesaplanırken, yıllık izin dönemlerinin hesaplama dışı bırakılmaması hatalıdır.
4- Hükmedilen fazla mesai miktarının net mi brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.