Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/15718 Esas 2019/646 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 18/04/2014 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı Kanuna dayalı rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 03/02/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Tarafların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, 2330 sayılı Kanun uyarınca ödenen tazminatın rücuen tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; Kdz. ... Emniyet Müdürlüğü kadrosunda polis memuru olarak görevli olan dava dışı ...’ın, 04/07/2010 tarihinde görevini ifa ettiği sırada vücudunda kemik kırığı oluşacak şekilde davalı tarafından yaralandığını, yaralanan polis memuruna 2330 sayılı Kanun gereğince nakdi tazminat ödendiğini, ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/370 esas ve 2012/57 karar sayılı ilamıyla davalının kamu görevlisine görevi yaptırmamak için direnme suçundan cezalandırılmasına karar verildiğini beyan ederek, komisyon kararı ile ödenen meblağın rücuen tahsili isteminde bulunmuştur.
Davalı; davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; görevi esnasında uğradığı haksız fiil nedeniyle dava dışı polis memuruna ödeme yapıldığı gerekçesiyle, nakdi tazminat komisyon kararının verildiği tarihte yürürlükte olan Nakdi Tazminat ve Aylık Bağlanması Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik hükümlerine göre düzenlenen bilirkişi raporu hükme esas alınarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; haksız eylem sonucu oluşan zarar olay gününde gerçekleşmiş olduğundan, davalının sorumlu tutulacağı tazminat miktarı da olay tarihinde yürürlükte olan 2330 sayılı Nakdi Tazminat ve Aylık Bağlanması Hakkında Kanun ve bu Kanuna dayalı olarak çıkarılan Nakdi Tazminat ve Aylık Bağlanması Hakkında Yönetmelikte yer alan veri ve katsayılara göre belirlenmelidir. Dava dışı polis memurunun olay nedeniyle kemik kırığı oluşacak ve 45 gün iş ve güçten kalacak şekilde yaralandığı adli rapor ile tespit edilmiştir. Nakdi Tazminat Komisyonunca, dava dışı polis memurunun yaralanma derecesi esas alınarak
2330 sayılı Nakdi Tazminat ve Aylık Bağlanması Hakkında Kanun ve Nakdi Tazminat ve Aylık Bağlanması Hakkında Yönetmelik ve bu yönetmelikte olay tarihinden sonra yapılan değişiklik esas alınarak ödeme yapılmış; mahkeme tarafından da, olay tarihinden sonra değişiklik yapılan bu yönetmelikte yer alan verilere göre düzenlenen bilirkişi raporu hükme esas alınmıştır.
Şu durumda, davalının sorumluluğunun, dava dışı polis memurunun yaralanma derecesi ile olay günü olan 04/07/2010 da yürürlükte olan 2330 sayılı Nakdi Tazminat ve Aylık Bağlanması Hakkında Kanun ve Nakdi Tazminat ve Aylık Bağlanması Hakkında Yönetmelikte yer alan veri ve katsayılara göre yaptırılacak hesaplama doğrultusunda belirlenmesi gerekirken, yönetmelikte olay tarihinden sonra yapılan değişiklik hükümleri dikkate alınarak, yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması doğru değildir. Kararın bu nedenle taraflar yararına bozulması gerekmiştir.
3- Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
HMK’nın 26. (HUMK’un 74.) maddesi uyarınca hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez.
Davacı, dava dilekçesinde hükmedilecek tazminata ödeme tarihinden itibaren faiz yürütülmesi isteminde bulunmuş; mahkemece, olay tarihinden itibaren faiz işletilmesine karar verilmiştir. Davacı, ödeme tarihinden itibaren faiz talep ettiği halde, yukarıda açıklanan taleple bağlılık ilkesine ilişkin kanuni düzenlemeye aykırı olarak, olay tarihinden itibaren faize hükmedilmiş olması doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle de davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle taraflar yararına, (3) sayılı bentte açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA; tarafların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 13/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.