Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/4758 Esas 2019/2419 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
KATILANLAR : Hazine, ..., ...
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli şekilde faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması, bu bağlamda, sanığın katılan ... ve .... "den faiz almadığını savunması ile katılan ... ve tanık ..."nun sanığın faiz karşılığı borç para verdiği yönündeki beyanları karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, sanığın, icra müdürlükleri nezdinde alacaklı olduğu takip dosyalarının araştırılıp, borçlularının tanık olarak beyanlarına başvurulması ve vergi mükellefi ise ilgili vergi dairesine yazı yazılarak bu konuda vergi inceleme raporu düzenlettirilmesi ile delillerin tüm dosya kapsamıyla birlikte değerlendirilerek hasıl olacak sonuca göre hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma sonucu yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
TCK"nın 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçunun kazanç elde etmek amacıyla ödünç para verilmesiyle oluşacağı, bunu meslek haline getirmenin suçun unsurları içerisinde yer almadığı da gözetilerek, değişik zamanlarda ve farklı kişilere karşı tefecilik eylemini zincirleme olarak işleyen sanık hakkında TCK"nın 43. maddesi uygulanmamak suretiyle eksik cezaya hükmolunması,

.../...
-2-



Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, 26/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.