Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2014/2356 Esas 2014/6695 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ordu 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
(Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)
TARİHİ : 25/04/2013
NUMARASI : 2008/70-2013/231

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 28.11.2013 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 05.12.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, yüklenicinin temliki ile kazanılan kişisel hakka dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Davalı arsa maliki, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, yargılamaya tüketici mahkemesi sıfatı ile devam olunarak davanın esası incelenip davanın reddine karar verilmiştir..
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
4822 sayılı Kanununla değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanununun 3. maddesi (c) bendi ile konut ve tatil amaçlı taşınmaz mallar da Tüketicinin Korunması Kanunun kapsamına alınmıştır. Anılan yasanın (e) bendindeki tanıma göre tüketici; bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek veya tüzel kişiyi, (f) bendindeki tanıma göre de satıcı; kamu tüzel kişileri dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetler kapsamındaki tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişleri ifade eder. 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanununun 23. maddesi hükmüne göre de bu kanun uygulaması ile ilgili çıkacak her türlü ihtilaflara tüketici mahkemelerinde bakılması gerekir.
Somut olayda; davacı, 349 ada 44 parsel sayılı taşınmazda yüklenici Tela"dan 1 ve 2 nolu işyerini 30.09.2003 tarihli sözleşme ile satın aldığını, adına tescilini istemiştir. Dava konusu 1 ve 2 nolu bağımsız bölümler kat irtifakı kurulduğunda işyeri olarak tescil edilmiştir.
O halde davacı A.. A.."ı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun kapsamında kalan bir kişi olarak kabul etmek mümkün değildir. Bu durumda davacı A.. A.. taşınmazı ticari amaçla edinen kişi sayılacağından açmış olduğu dava tüketici mahkemesinde değil, davanın değerine göre asliye hukuk mahkemesinde görülmesi gerektiğinden, mahkemenin görevsizliğine karar verilmesi gerekirken tüketici mahkemesi sıfatıyla işin esası hakkında karar verilmesi doğru görülmemiş hükmün bozulması geekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 22.05.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.