23. Ceza Dairesi 2015/15472 E. , 2016/5036 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : 1-Sanık ... hakkında;
a-TCK"nın 86/2, 86/3-e, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca 150 gün karşılığı 3.000 TL adli para cezası (5 kez)
b-23.05.2014 tarihli temyiz talebinin reddi
2-Sanık ... hakkında;
TCK"nın 86/2, 29, 62/1, 53/1, 58/6. maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası, tekerrür
3-Sanık ... hakkında;
a-TCK"nın 86/2, 86/3-a-e, 62/1, 53/1, 58/6. maddeleri uyarınca 6 ay 7 gün hapis cezası (..."e yönelik)
b-TCK"nın 86/2, 86/3-e, 62/1, 53/1, 58/6. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası (..."a yönelik)
c-TCK"nın 86/2, 86/3-e, 62/1, 53/1, 58/6. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası (..."e yönelik)
d-TCK"nın 86/2, 86/3-e, 62/1, 53/1, 58/6. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası (..."e yönelik)
e-TCK"nın 151/1, 62/1, 53/1, 58/6. maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası (Kamber ..."a yönelik)
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz edilmediği belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, temyiz isteminin reddine dair 23/05/2014 gün ve 2012/237 E., 2014/123 K. sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik başvurunun reddiyle ek kararın ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında kasten yaralama ve sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ..."ın, kavga sırasında mağdur ..."ı basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaraladığından eyleminin kasten yaralama suçunu ve sanık ..."in katılan ... ..."e ait işyerinin camlarını kırma şeklindeki eyleminin ise mala zarar verme suçunu oluşturduğuna yönelik kabülde isabetsizlik görülmemiştir.
Sanık ..."in, katılan ... ..."e yönelik mala zarar verme eyleminden hüküm kurulurken gerekçede ve hüküm fıkrasında katılanın adının Kamber Uğuş olarak yazılması mahallinde giderilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen ve Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
3-Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın, kavga sırasında mağdurlar ..., ...ile katılan ... ve sanık ..."ı sopa ile basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaraladığından eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğuna yönelik kabülde isabetsizlik görülmemiştir.
a-İddianamede; sanığın kasten yaralama eylemi tek tek anlatılarak sevk maddesinin 4 kez gösterilmesi gerekirken 1 kez gösterilmesi karşısında; sanığa ek savunma hakkı tanınarak 4 kez TCK"nın 86/2 maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken ek savunma hakkı verilmeden yazılı şekilde 86/2 maddesinin 4 kez uygulanmak suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesine muhalefet edilmesi,
b-TCK"nın 53/1 maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/04/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.