Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/8189 Esas 2019/5380 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi



Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacı, fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL ecrimisilin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı,davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile 1.000,00 TL alacağın tahsiline karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, çaplı taşınmaza yönelik ecrimisil istemine ilişkindir.
Bilindiği üzere; 1086 sayılı HUMK"un 5219 sayılı Yasa ile değişik 427/2 maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"den az olan davalara ait yerel mahkeme kararlarına karşı temyiz yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür. Karar davalı tarafından temyiz edilmiş ise de temyiz edilen bu miktarın(1.000,00 TL ) temyiz kesinlik sınırı olan 2.080,00 TL"nin altında kaldığı açıktır.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayda da bir karar verilebilir. Yukarıda açıklanan nedenlerle, eldeki dava bakımından (6100 sayılı Yasa"nın 3. maddesi yollamasıyla) davacı tarafın temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen ecrimisil miktarı kesinlik sınırı içinde kaldığından 6100 sayılı HMK"nin 3. maddesi yollaması ile HUMK"un 427/2 ve 432/4 maddeleri uyarınca davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 22/05/20019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.