Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/27198 Esas 2022/10454 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 17/06/2021 günlü kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.

K A R A R

Davacı vekili; davalının, davacıya ait cildiye muayenehanesinde sekreter olarak çalışırken 02/11/2013 tarihinde kendi isteği ile ayrıldığını, ancak, muayenehanede tutulan hastalara ilişkin kayıtların, hasta kişisel bilgi ve iletişim bilgilerinin bir kopyasını edinerek daha sonra çalışmaya başladığı aynı zamanda dermatoloji ürünleri de satılan dava dışı eczane ile paylaştığını, hastaların bu durumdan duydukları rahatsızlığı müvekkiline sık sık ilettiklerini, davalının, iş yerine ait hasta-hekim ilişkisi içerisinde gizli kalması gereken bir takım kişisel bilgileri ticari amaçla üçüncü kişilerle paylaşmasının davacıda ciddi rahatsızlığa sebebiyet verdiğini belirterek oluşan manevi zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, iddiaların yerinde olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalının kişilik haklarına saldırı teşkil edecek herhangi bir eyleminin ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.
Dosya kapsamından, dava konusu olaya ilişkin olarak davalı hakkında Kişisel Verileri Hukuka Aykırı Olarak Ele Geçirmek ve Yaymak suçunu işlediği gerekçesiyle Bursa 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/751 Esas sayılı dosyasında açılan dava sonucunda; her ne kadar davalının Kişisel Verileri Hukuka Aykırı Olarak Ele Geçirmek veya Yaymak suçunu işlediği iddiasıyla TCK.nın 136/1, 137/1-b, 43/2, 53/1 maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istenilmiş ise de, hasta kayıtlarının davacı ... Saygın yönünden kişisel veri kabul edilemeyeceği, daha önceleri de kendi hastalarını davacının kardeşinin işlettiği dönemde aynı eczaneye yönlendirdiği, bu sebeple ilgili hasta kayıtlarının her ne kadar silindiği iddia edilmiş ise de varolan teknolojide bilgisayar ortamındaki hiç bir verinin kalıcı olarak silinmediği, istenildiği takdirde hard diskte yapılacak bir çalışma ile verilerin geri getirilebileceği bunun teknik olarak mümkün olduğu, 15/01/2018 tarihli bilirkişi raporu ile de mesaj atılan hastaların neredeyse yarısının davacının hastalarına ait olduğu, bu sebeple davalının eyleminin rekabet yasağına aykırılık kapsamında yalnızca TTK'nın 55/1-d maddesi delaletiyle TTK'nın 62/1-a maddesine muhalefet kapsamında değerlendirilebileceği gerekçesiyle mahkumiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, tarafların istinaf kanun yoluna başvurması üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi'nin 2020/1343 esas ve 2020/1589 karar sayılı kararı ile sitinaf başvurusunun reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Şu durumda; davalının dava konusu eylemi rekabet yasağına aykırılık kapsamında değerlendirilerek TTK'nın 55/1-d maddesi delaletiyle TTK'nın 62/1-a maddesi uyarınca verilen mahkumiyet kararı hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ise de; gerek ceza dosyası kapsamında gerekse eldeki dava dosyası kapsamında elde edilen deliller birlikte değerlendirildiğinde davalının davacı doktora ait muayenehanede tutulan hastalara ilişkin kayıtları ile hasta kişisel bilgi ve iletişim bilgilerinin bir kopyasını edinerek daha sonra çalışmaya başladığı aynı zamanda dermatoloji ürünleri de satılan dava dışı eczane ile paylaşma eylemin haksız fiil niteliğinde olduğu anlaşıldığına göre davacı lehine uygun manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiş bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 15/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.