Yaralama suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d ve 62. maddeleri uyarınca 4 sene 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.11.2010 tarihli ve 2010/161 Esas, 2010/334 sayılı kararının infazını müteakip, sanığın yasaklanmış haklarının bulunmadığının tespitine ilişkin Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.04.2018 tarihli ve 2010/161 Esas, 2010/334 sayılı ek kararına karşı Adalet Bakanlığının 30.01.2019 tarih ve 2018/17091 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.02.2019 tarih ve 2019/13195 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Yasaklanmış hakların geri verilmesine ilişkin karara dayanak teşkil eden 5352 sayılı Adli Sicil Kanun"u 13/A maddesinde yer alan, “5237 sayılı Türk Ceza Kanun"u dışındaki kanunların belli bir suçtan dolayı veya belli bir cezaya mahkumiyete bağladığı hak yoksunluklarının giderilebilmesi için, yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilebilir. Bunun için; Türk Ceza Kanunu"nun 53 üncü maddesinin beşinci ve altıncı fıkraları saklı kalmak kaydıyla, a) Mahkum olunan cezanın infazının tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık bir sürenin geçmiş olması, b) Kişinin bu süre zarfında yeni bir suç işlememiş olması ve hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda mahkemede bir kanaat oluşması gerekir.” şeklindeki düzenleme dikkate alındığında, memnu hakların iadesi kararı verilebilmesi için infazın tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık sürenin geçmiş olmasının gerekmesi karşısında, hükümlünün mahkûm olduğu 4 yıl 2 ay hapis cezasının 14.12.2017 tarihinde infaz edildiği cihetle, yasaklanmış hakların bulunmadığına ilişkin kararın verildiği 18.04.2018 tarihinde 3 yıllık sürenin dolmadığı anlaşılmış ise de, sanık hakkındaki mahkumiyet kararında herhangi bir hak yoksunluğu yer almasa da, sanığın mahkumiyetin doğal neticesi olarak yasaklanan hakların geri verilmesi talebinde bulunulabileceği ve hakkındaki adli sicil arşiv kaydının bulunmasının yasaklanmış hak kavramına dahil olduğu, mahkemesince yapılacak değerlendirmede sanığın daha sonra yeni bir suç işleyip işlemediği incelenerek, hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda kanaate ulaşılması durumunda yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.04.2018 tarihli ve 2010/161 Esas, 2010/334 sayılı ek kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.