5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/30 Esas 2016/13573 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/30
Karar No: 2016/13573

5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/30 Esas 2016/13573 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5809 sayılı Kanuna aykırılık suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünü temyiz istemiyle değerlendirdiğinde, 6217 ve 5320 sayılı Kanunlar ile Ceza Muhakemesi Kanununda yapılan değişiklikler göz önüne alındığında, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu belirtilerek, temyiz istemi reddedilmiştir. 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 23. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendiyle, ayrıca 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. madde detaylı olarak açıklanmıştır.

19. Ceza Dairesi 2016/30 E. , 2016/13573 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Temyiz İsteninin Reddi

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu cihetle, temyiz isteminin reddine dair yerel mahkemenin 08/10/2015 tarihli ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 23/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.