MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık müdafinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekiye ait evin kilitli olmayan kapısını ne şekilde açtıkları tespit edilemeyen sanıklar hakkında TCK"nun 142/1-b maddesi yerine yazılı şekilde uygulama yapılması
2-Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi uyarınca ve bu maddenin 6. fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Yasanın 7. maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek; hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi hükmünün gözetilmesine, 13.02.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.