5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2021/362 Esas 2021/5046 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/362
Karar No: 2021/5046
Karar Tarihi: 28.04.2021

5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2021/362 Esas 2021/5046 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5809 sayılı Kanuna aykırılık suçundan yargılanan sanık hakkında asliye ceza mahkemesinde beraat kararı vermiştir. Ancak, suçtan zarar gören Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu'nun temyiz dilekçesi göz önünde bulundurularak CMK'nin 237/2 maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilmiştir. Kararda, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereği, suçun üst sınırı olan 100 gün adli para cezası verilebileceği belirtilmiştir. Ancak, TCK'nin 52/2 maddesi gereği, bir gün karşılığı en fazla 100 TL adli para cezası verilebileceği ifade edilmiştir. Bu nedenle, suçun cezasının 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği belirtilerek, bu tür suçlardan verilen beraat kararlarının temyiz edilemeyeceği ifade edilmiştir. Bu göz önünde bulundurularak, o yer Cumhuriyet savcısı ve katılan Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu vekilinin temyiz talepleri reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5809 Sayılı Kanun, 1412 sayılı CMUK'nin 305. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, TCK'nin 52/2. maddesi ve Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63/10. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2021/362 E. , 2021/5046 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre, katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan, CMK"nin 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen ve katılma talebinde bulunan suçtan zarar gören Bilgi Teknoloji ve İletişim Kurumu’nun temyiz dilekçesinin kapsamı da gözetilerek CMK"nin 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle uygulanması zorunlu olan 1412 sayılı CMUK"nin 305. maddesi uyarınca “Yukarı sınırı onmilyar lirayı geçmeyen para cezasını gerektiren suçlardan dolayı verilen beraat hükümleri,” kesin olup, bu hükümler hakkında temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63/10. maddesinde yer alan “Bu Kanunun 56 ncı maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı hareket edenler bin günden beş bin güne kadar; ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarına aykırı hareket ederek bu işi bizzat yapanlar elli günden yüz güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.” şeklindeki düzenleme ile 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddesindeki “En az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak takdir edilir.” hükmü birlikte dikkate alındığında, 5809 sayılı Kanun 63/10. maddesinde düzenlenen, sanığa atılı suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olup, TCK 52/2 gereğince bir gün karşılığı da en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği, dolayısıyla bu suçtan verilen beraat hükümlerinin 1412 sayılı CMUK"nin 305/1-2 maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı cihetle, o yer Cumhuriyet savcısı ve katılan Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu vekilinin temyiz taleplerinin, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, REDDİNE, 28/04/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.