Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 52 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanununun 16. maddesi uyarınca, 09.07.2007 tarihinde ""muhatabın tebliğ adresinde daimi çalıştığını beyan eden ehil yetkili katibi ...."a tebliğ edildi ""şeklindeki tebligatla, sanığa gerekçeli karar tebliğ olunmak istenmiş ise de, dosyaya sunulan bilgi ve belgelerin incelenmesinden sanık müdafiinin ..... isimli bir çalışanın olmadığı, bu nedenle yapılan tebligat işleminin geçersiz olduğu, Tebligat Kanunun 32. maddesinin “Tebliğ usulüne aykırı yapılmış olsa bile, muhatabı tebliğe muttali olmuş ise muteber sayılır. Muhatabın beyan ettiği tarih, tebliğ tarihi addolunur.” düzenlemesi gereğince, kararın tebliğ tarihinin, öğrenme tarihi olan 01.08.2007 tarihi kabul edilerek, bu kapsamda sanık müdafinin temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin beraat kararı verilmesi gerektiğine, uzlaşmaya ilişkin mevzuat hükümlerinin uygulanmadığına, katılanın kendi kusuru ile yaralanmasına sebebiyet verdiğine, keşif yapılmadan eksik inceleme ile karar verildiğine, sanığın işyerinde alınması gerekli tüm önlemleri almış olduğuna, kusurunun bulunmadığına, ertelememeye, hükmedilen cezanın ağır olduğuna ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanmadığına ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda, sanığa hükmolunan gün para cezasının bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın belirlenmesi ve taksitlendirmeye ilişkin olarak uygulanan kanun ve maddelerin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
İsabetsiz olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. bendindeki “200 tam gün sayısının...” ibaresinden sonra gelmek üzere hükme “ TCK"nın 52/2. maddesi gereğince” ibaresinin yazılması, 4. bendindeki “TCK 52” ibaresinin “TCK"nın 52/4” olarak değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.