Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16785 Esas 2020/2292 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/16785
Karar No: 2020/2292
Karar Tarihi: 10.03.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16785 Esas 2020/2292 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, takılı plakanın gerçek bir otomobile ait olduğunun anlaşılması üzerine resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 21. maddesi gereği, sanık lehine bulunmuştur. Bu nedenle, hükmün bozulmasına karar verilirken, sanık hakkında idari para cezası verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri Karayolları Trafik Kanunu'nun 23. ve 21. maddeleri, TCK'nin 204. maddesi, 5320 sayılı Yasa, 1412 sayılı CMUK, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 20/2-c ve 20/1. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2017/16785 E. , 2020/2292 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın kullandığı otomobile takılı plakanın gerçek başka bir otomobile ait gerçek plaka olduğunun anlaşılması karşısında; suç tarihi itibariyle Karayolları Trafik Kanunu"nun 03.10.2016 tarih, 676 sayılı KHK ile değiştirilen 23. maddesinin son fıkrasındaki “başka bir araca tescilli veya sahte plakayı takan veya kullananlar TCK’nin 204. maddesine göre cezalandırılır” hükmünün yürürlüğe girmediği, sanığın eyleminin suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 21. maddesine uygun bulunduğu gözetilmeden, unsurları bulunmayan sahtecilik suçundan mahkumiyetine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak sanık lehine bulunan ve eylemine uyan 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 21. maddesinde öngörülen idari para cezasının miktarına göre 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 20/2-c maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımının eylemin gerçekleştiği 12.08.2013 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK"nin 322 ve Kabahatler Kanunu’nun 24. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan Kabahatler Kanunu’nun 20/1. maddesi uyarınca sanık hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 10.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.