İzinsiz hint keneviri ekme - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/477 Esas 2019/5536 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARLA
İLGİLİ BİLGİLER

Mahkeme : CEYHAN 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İzinsiz hint keneviri ekme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Uyarlama yargılaması, kesin yargı haline gelmiş bir hükümde değişiklik yargılaması yapılmasını, önceki hükümde sabit kabul edilen olaya her iki yasanın ilgili tüm hükümlerinin birbirine karıştırılmaksızın uygulanmak suretiyle ayrı ayrı sonuçlar belirlenmesini ve bunların karşılaştırılmasını ifade eden bir yargılamadır. Belirtmek gerekir ki, sanık lehine uygulanma olasılığı olan bütün hallerde, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesindeki ilkelere uygun olarak karşılaştırma ve uygulama yapılması bir zorunluluktur. Uyarlama yargılaması yapılırken infaz yasası hükümleri değerlendirmeye alınmadan lehe kanun uygulaması yapılmalıdır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.02.2009 tarih ve 2008/5-220 E., ve 2009/28 K. sayılı kararında belirtildiği gibi infazı tamamlanmış olan hükümlerin uyarlama yargılamasına konu edilip edilemeyeceği hususunda açık bir düzenleme bulunmaması nedeniyle, infaz edilmiş hükümlerin uyarlama yargılamasına konu edilip edilemeyeceği kuşkulara yol açmış ise de, yasanın infaz edilmiş hükümlere infazdan sonra da bir takım sonuçlar bağladığı, bu anlamda lehe yasanın belirlenerek uygulanmasının, hakkındaki hüküm infaz edilmiş olan hükümlüler açısından da “lehe durumlar oluşturabileceği” ve hükümlünün böyle bir istemde bulunmasında hukuki yararı bulunacağı gözetilerek, 5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddesi uyarınca, hükümlü yararına olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, dosya içeriğine göre;
Şanlıurfa kapatılan 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 21.11.2013 tarih, 2013/851 esas ve 2013/1181 karar sayılı ilamının 22.01.2016 tarihinde yerine getirilmesi uyarlama yargılaması yapılmasına engel oluşturmamaktadır. Bu nedenle sanık hakkında “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” kararının açıklanmasına sebebiyet veren mahkumiyet hükmü, TCK"nın 191/1. maddesi gereğince kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 21.11.2013 tarihinde verilen 6 bin TL para cezasına ilişkin olup, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında, “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlal nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” şeklinde düzenleme getirmesi ayrıca aynı Kanunla 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7/2. maddesi uyarınca koşulları oluştuğu takdirde "davanın düşmesi" ve “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” seçeneklerine de yer verilmesi nedeniyle, lehe olan bu düzenleme ve TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca sözü edilen karar hakkında uyarlama yargılaması yapılması sağlanarak sonucuna göre; sanık hakkındaki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” kararının açıklanıp açıklanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 21.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.