Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/541 Esas 2020/1684 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/541
Karar No: 2020/1684

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/541 Esas 2020/1684 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2020/541 E. ve 2020/1684 K. sayılı boşanma-zinet alacağı davası kararına yapılan temyiz başvurusu reddedilmiştir. Kararda, ziynet alacağı davasının miktarının 40.000 TL'yi geçmediği için temyiz edilemeyeceği belirtilmiş ve kararın kesinleştiği vurgulanmıştır. Tarafların diğer temyiz itirazları ise reddedilmiştir. Kanunlar ise HMK'nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi ve 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 sayılı HMK'na eklenen ek madde 1 olarak belirtilmiştir. Bu ek madde, temyiz parasal sınırlarının Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması gerektiğini öngörmektedir. Kararın tarihi itibariyle bu miktarın 58.800 TL olduğu belirtilmiştir.

2. Hukuk Dairesi 2020/541 E. , 2020/1684 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından, kusur belirlemesi ve manevi tazminat yönünden; davacı kadın tarafından ise katılma yoluyla velayet, reddedilen yoksulluk nafakası talebi ve ziynet alacağı davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m/341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "58.800 TL" olarak belirlenmiştir.
Somut olayda talep edilen ziynet alacağının miktarı 25.000 TL olup, bölge adliye mahkemesince ziynet alacağına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle davacı kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple davacı kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, (2.) bentte gösterilen sebeple tarafların sair temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 218.50"şer TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.
02.03.2020 (Pzt.)