Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/4921 Esas 2019/1661 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4921
Karar No: 2019/1661
Karar Tarihi: 13.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/4921 Esas 2019/1661 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan 2 yıl 1 ay hapis cezasına çarptırılmış, cezanın açıklanmasının geri bırakılmasına ve ertelenmesine yer olmadığına karar verilmiş. Ancak sanığın zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınması, hukuka aykırı bulunmuş ve karar bozulmuştur. Hükmün yargılama giderleri ile ilgili kısmından \"Müdafi gideri 498.00 TL\" yazılı kısmın çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kanun Maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 142/1-e, 62, 53, 63. ve 143. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nin 150, 234 ve 239. maddeleri, 5320 sayılı Yasa'nın 13.maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi.

6. Ceza Dairesi 2016/4921 E. , 2019/1661 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nin 142/1-e, 62, 53, 63. maddeleri gereğince sanığın 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına, cezanın ertelenmesine yer olmadığına, cezanın paraya ve diğer seçenek yaptırımlara çevrilmesine yer olmadığına

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ...’ın, mağdur ...’e karşı işlediği hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; suçun geceleyin 21.00 sularında işlendiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK’nin 143. maddesi ile de uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nin 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasa’nın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usûl ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanının ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin ... Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından “Müdafi gideri 498.00 TL” yazılı kısmın çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usûl ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.