MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 5237 sayılı TCK"nun 7/2 ve 5252 sayılı Yasanın 9/3 maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerini olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı ve 5237 sayılı TCK"nun 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nun 493/1, 522(pek fahiş) ve 81/2-3. maddelerinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu; olay gecesi sanığın ... isimli arkadaşı ile birlikte müştekiye ait işyerinin pencere kepengini kilit yerlerinden kırmak ve pencereyi sert bir cisimle zorlayıp açmak suretiyle işyerine girmesi ve toplam 1.870.000.000 TL değerinde sigara, içki ve bozuk para alması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b ve 143. maddesine uyan hırsızlık suçunun yanı sıra, aynı Yasanın 116/2-4 ve 119/1-c maddelerine uyan geceleyin işyeri dokunulmazlığını bozma ve 151. maddesine uyan mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu, bu suçlardan da mala zarar verme suçunun CMK"nın 253 ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hükümlerine tabi olduğu ve taraflara uzlaşma hususu hatırlatılıp sonucuna göre ayrı ayrı tespit edilecek sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden suçun nitelendirmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Gerekçeli karar başlığına suç tarihinin 06.02.2003 yerine 06.03.2003 olarak yanlış yazılması,
Kabule göre de;
3- Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hakkında hapis cezasına hükmolunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, sanık hakkında aleyhe temyiz bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca ceza süresi bakımından kazanılmış hakkın korunmasına, 13.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.